ANNEM İ ÖZLÜYORUM
Bembeyaz saçları pırıl pırıldı tıpkı simsiyah gözleri gibi; Yaşlılıktan değildi ki ,kahırdandı,
acılardandı ,çiledendi saçlarının beyazlığı.pamuk gibi yumuşaktı ki yüreği .......................
İsyan etmez ,sitem etmez kimseyi incitmezdi onca incinmelerine rağmen.
Bizi sarar sarmalar belkide bizimle birlikte acılarını özlemlerinide bağrına basıp gizlerdi .
Her ANNE gibi O BENİM ANNEM Dİ.!............Gözleri doluverirdi bazen dalaaaaaaaaaar giderdi.Gözleri doluverir bize bakar gülerdi. İçinde kopanları bilemezdik ki !
ANNEM.....AH ANNEM giderken benide götürseydi, Hayatı boyunca bizsiz adım atmaz nefes almazdı.heryere bizle giderdi. Bu gidiş başka annem bu gidiş başka.............
Bu defa götürmedin beni.............bilmezmisin ki sen olmayınca ben ne olurum bilirsin tabi ki; bu gidişin vurdu beni; Oysa hep iyiliğimizi isterdin gülmemizi................................
Şimdi yoksun ANNEM otuz iki ....Koskocaman otuz iki yıl dile kolay söylemesi.Zaman durdu sanki, ben orda o günde kaldım, büyümedim yaşamadım nefes almak yaşamakmı ki;
Gülemedim sensiz gülemedim yalnız kaldım kırıldı kolum , kanadım kırıldı .Umutlarım.......
o günden sonra kahkahada atmadım.
Belki sende kaldım bilki ...BİLKİ SENDE KALDIM ;
yıllar yılları kovaladı hayat oyununu oynadı, yürekler sevgisiz kaldı. BU YAŞAMAK TI!
Şimdi bende anneyim bağrıma basmalıyım yavrularımı onlar için yaşamalı gizlemeliyim gözyaşlarımı....Sindirip acıları atmalıyım sana aşina olan sahte kahkahalarımı........
SENİN KIZINIM BEN; Yıkılmamalıyım yaşlı bir çınar gibi bomboşta olsa içim ayaktayım;
Ama ...................; Dinmiyor ki acılar bırakmıyorki yakamı sende yoksun kim sıvazlar arkamı. Kaçtıkca kovalıyorlar insanı. Gözler ağlamıyor ,dil söylemiyor, yürek isyan etmiyorsa çaresizlikten...Sanki ellerim görünmez bir biçimde bağlı .
Senin kızınım ben sen ağlamazdın ya bizim yanımızda ANNEM ; Bilirim ki ben ağlarsam
onlarda ağlar, ağlayamam ; Yüreğim yanar haykıramam. Çekip gitmek isterim benim bilmediğim beni bilmeyen diyarlara YAPAMAM ;
Çünkü artık bende bir anneyim bütün anneler gibi ........................................
ANNEM CANIM ANNEM BÜTÜN ANNELER GİBİ CEFAKAR VEFAKAR ANNEM ;
BELKİ SENDE KALDIM...
BİLKİ SENDE KALDIM.......
YAŞADIĞIM HER ACIDAN BİR DERS ALDIM.
YILLAR GEÇTİKÇE ANLADIM ,ANLADIM KIYMETİNİ ANNEM,
AMA BAĞIŞLA ANNEM ....AFFET....
KORKARIM Kİ GEÇ KALDIM .................................
AMA ANNEM SEN GİDERKEN BEN ÇOOOOOOK UFAKTIM......
belki
YORUMLAR
Rabbimiz, annelerin içine o merhameti bırakmamış olsaydı, herhalde bir çocuk büyütene kadar çekilen ızdırabı kimse kaldıramazdı. Ama öyle bir duygu var ki, zevkle çekiliyor o acılar.
Ancak biz babaları da unutmayın, biz de az çekmiyoruz:)
İçten, sımsıcak bir yazıydı.
Beğeniyle okudum.
Tebriklerimle...
gülhann
hem yazınızı hem yorumları okudum,yaralarınız ne kadar benzer kanıyor,benimde annem vefat etti,anneye özlem hiç bitmiyor...
Allah Rahmet,iyle kuşatıp cennetine alsın onları inş...O'nları ve bizi Allah'a emanet ediyorum.
tebrikler iç hüznünüzü güzel aktarmışsınız.
gülhann
Bak şimdi bana bu yapılır mı ?
Zaten kafa gidik, yürek efkar dolu. Üstüne üstlük kaldırdınız yaramın kabuğunu. Beni de götürmedi annem. Yalnız gitti altı yıldır ne ses var, ne soluk..
Hani bi halini ahvalini bilsem üzüntüm azalır dı belki !!!
Biz anne olduk amma hala çocuğuz..
gülhann
Nazlıgelin
Annemi ikisi diye severdim..
BİZ HEM YETİM, HEM ÖKSÜZÜZ, yaşımız kaç olusa olsun.
Öptüm yüreğinizden.