adalet...maksadım burada uzun uzun hukuki şeylerden bahsetmek değil.maksadım duruşma solanlarında yargıç huzurunda ki savunmalı adaletleri anlatmak hiç değil.maksadım hayatın bize vermediği adalet.hayatın bize cömert olmadığı adalet.
adalet alınan mı verilen mi diye elbette çok düşündüm.hayat veriyorsa neye göre veriyor ve eğer biz alıyorsak neye göre alıyoruz.aldığımız kısmı biraz daha uzun.ama verdiği kısma değinecek olursam en mantıklı açıklama bana şans açıklaması gibi geliyor.
adaleti alma kısmı ise biraz daha uzunca sanırım.bir kere adalet için doğru tercih lazım.eğer ki biz yanlış adımlarla ya da yanlış adım attırılarak gelmişsek bir noktaya o bulunduğumuz nokta adalete ne kadar yakın.söz gelimi mesleğimiz.günümüzün çokca zamanının geçtiği ömrümüzün bir çeyreğini kapsıyan bu iş adalete ne kadar yakın.muhtemelen üst düzeyde bir mesleğe sahipsek adalet neredeyse avuçlarımızdadır peki ya değilsek.işte o nokta bizim elimizde kalan tek şey nedir?duruşumuz.tavrımız.kişiliğimiz.biz sağlam kaldıkça daha az haksızlığa uğrarız düşüncesindeyim ve biz ne kadar öz güvenli bir kişiliğe sahipsek o kadar rahat oluruz ya da hayat bize o kadar rahat olur belki...