SELLER Mİ ALDI SENİ YAR !

• 14 Ocak 2013 Pazartesi 15:26:45

Seller aldımı ; seni.. yar !
25/12/2012

Belkide, sadece bir tarih duvarda sinsice karalanmış bir cümle.!
Ama ben sinsilik nedir bilmem mavidir hep sevgim gözlerimde iki sevgili sevişir,birinin sırtı hep dönüktür, biriyse hep sarar küçük elleriyle sarmalar akıtır sevgilerini.

Kapanır gözlerim bir hayalin dalgasına girerken açılır, büyür , deşifre ederim kendimi kırarım delice acıtırım canımı..sırtlamaz yürek ihaneti..

Çok yağmur yağdı bu kış delicesine boşaldı sular eski bir hikayenin külleri alevlenicek sanki,


Bir sen var birde bir gözüküp bir kaybolan sensizlik.
AVARE BİR BEDENİ TAŞIR RUHUM..
Susar sevgi boğulur beden sellerin bedeninde çürürüm.
Son kez ağlar gözlerim.
Kırılır kalem yazamam ama söylerim..
Hani sevgilim nerelerdesin.!

Kaybolmuşluğun içinde kaybolmak istiyor ruh ,deliliğin en dibine vuruyor ama nafile ben hep böylemiydim...,böyleydim olgun görünen gözü kara bir serseri.
Kızdığım zaman sanki fişekler patlıyor göğsümde kanım hızlı bir şelale.. gözlerim akıyor durmaksızın.
Deliyim ama uslanmak isteyen bir deli.
Gazoz kapaklarını özlüyor ellerim çocukluğumun içine karışıp sakinleşmeli bu gönlüm aşkı uslandırmalıyım.

14/01/2013

sabah belirsizliklere adımladım yine yaşlarım kuru.., son moda hüzünler olmuş mendilim ,ıslaklık yalan , aşksa dibe vurmuş tekrardan bebek , büyürmü..?

yürürken özellikle eski mahallelere uğruyor adımlarım gözlerim eskimiş balkonların yalnızlığındaki aşkta.!
Ben beni çağırıyor..
Ama sen yok..
gülüMser zorla avuçlarım.
Yana yakıla ararım
beni..geçmişi
eski bir çöp kutusunu dağıtır yüreğim.
Çünkü ben dibe vurmuş bir sevgiyim.
Her şeyi teğet geçer gözlerim.

Anlamak ve hislenmek aynı virajın eski taşları tökezlemekse kalbimin hüneri.
Ya ben hep mahkum yalnızlığa ya da oltanın ucundaki asil bir yem hüzünlere.

Kunduralar vitrinler ve kırmızılar , beyazı seven siyahı kucaklayan dalgalar,asrın hatasıyken masumluğu tatmak ve kalmak minik avuçlarda gün saymak beklemek... tatmak denizin tuzunu sevmek.
Yosunlaşmak ama ölmemek canlı bir hücrede tekrardan canlanmak aynalara yansımak.
Bir ağacın iskeletindeki son yaprak gibiyim ölümüne tutunuyorum dibine kadarda seviyorum..

uzun anlamlı cümlelerde oda bulmak niyetim ya da kısa cümlelerde tek pencere açmak solumak yaşamı umutları büyütmek pencere dibinde.
Yardan bir kere geçsem bile pişmanlık sarıpta, bin kere geri dönüp ,bir telaş sımsıcak sarılıyor bedenim ağlıyorum geceleri teğet geçmiyor gözlerim..donmakla ısınmak arasında duruyorum.
Ellerinle ellerim uyumlu,içinde kayboluyor avuçlarım gözlerinin tüm odalarına giriyorum iz bırakmıyorum ardımda suçlu değilim ama idamlık sevdalar taşıyorum yüreğimde..çünkü ben dibe vurmuşum ya , sevdamda öyle olsunda, boğulmayayım. !

Ülkelerden , ülkelere yol gider.
Bir şehir var orada sevdiğim yaşar..
benden de o yare küsmüş sevdalar,
yaşayan umutlar.. idamlık özlemler
gizli yollar ..kırılmış aşklar.
Gider ya da gidecek..
çünkü ben eşini hiç bulamayan bir kuşum öterim her hazan .
küskünüm feleğe , bir de yem yeşil gözlerine sana sevgilim sana. !

Sen ne zaman beni unutsan ben hep gideceğim senden ,ama tekrardan döneceğim dibe vurmuş sevdalar sırtımda.. sana geleceğim..!

Hatice Nilüfer Karadaş