Şerefle bitirilmesi icap eden en ağır vazife hayattır. -- toegueville
aysemujgan
aysemujgan
@aysemujgan

Artık hiç bir yerdeyim

12 Ocak 2013 Cumartesi
Yorum

Artık hiç bir yerdeyim

1

Yorum

0

Beğeni

0,0

Puan

920

Okunma

Artık hiç bir yerdeyim

Artık hiç bir yerdeyim

kızlar geçiyor önümden, kol kola geçirilmiş kollarıyla, pişmanlığımı simgeleyen elleri, farkında olmadan, bir kaç ay öncesine götürüyordu beni.. Bende varım aralarında, kimya dersindeyiz anlayamadığımız formüllerin ne işe yaradığını düşünüyorum yıllar sonra beni düşündüren , hayatın belkide bir formülden ibaret olduğunu anlamama yeten olguları! matematik fizik bilmek gerekiyordu hayatı anlayıp çözmeye! bense edebi yönünü düşünmüştüm,sadece edebiyat derslerine düşkünlüğüm getirmişti beni bütün bir ömrü pişmanlıkla geçireceğim noktaya !evet okulu bırakıp bir işe girmiştim! şimdi ise içim cız ediyordu, ait olduğum yere dönemiyor sadece acı çekiyordum.

Delikanlılar, genç kızlar, havuzun başında toplanmış su şakaları yapıyorlar birbirlerine, birden bende karışıyorum aralarına, ismimi soruyor bir genç( benim yaşlarımda) söylüyorum..birden küçük sapsarı saçları olan bir 3,5 yaşlarında bir çocuk geliyor yanıma; "anne" diyor! elinden tutup havuzun başına götürüyorum, beraber havuzdan taşan sulara vuruyoruz ayaklarımızı, kahkahalar atarak! genç soruyor;" kim bu tatlı şey"...."oğlum"! sesizlik..." nasıl ya, saçmalama"...gülüyorum.."benim" sonra oğlumu alıp duşun olduğu tarafa gidiyorum, "sen kendin çocuksun!" diye bağırıyor ardımdan...çok erken yaşta anne olduğumu biliyorum, ancak onların arasında yerim olmadığı gerçeğini söylüyorum kendime!

Kendime bir balon yapıyorum uçurmalardan, gökyüzüne salıyorum tüm boşlukları , biliyorum o balonun içinde hayallerim var, bir iğne deliğinden sızan müptezel inançlarım avuçlarımdan akıp gidiyor, akıp gidiyor bir hayat ellerimden , ait olmadığım yerdeyim yine, çocuklarımla aynı yaştayım, bazen 16, bazen, 22! piyano çalıyor kızım, arka odadan dinliyorum bir keman sesini, bütün yabancı dizilerden haberim var, Bahçelievlerin en şık kafelerinden! kızımla bir eteği çekiştiriyoruz, " giymedim, giydirdim deme" diyor, "ama o benimdi" diyorum! oğlum "yine mi internette’sin" diyor! onlarla aynı yaştayım....!Bir boşlukta sallanırken buluyorum kendimi çoğu kez, sonra küsüyorum dünyaya...Her sabah bir rüyadan uyanıyorum ter içinde...

Paylaş
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yazıyı Değerlendirin
 
Artık hiç bir yerdeyim Yazısına Yorum Yap
Okuduğunuz Artık hiç bir yerdeyim yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Artık hiç bir yerdeyim yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Dilara.a
Dilara.a, @dilara-a
12.1.2013 14:39:09
Farklı ve başarılı bir anlatım. Başarılarınızın devamını dilerim.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.