UMUT
Aşık olunca kararır insan.Mecazi anlamda tabi ki.Biraz içsel,biraz can acıtıcı,çok azda yok edici.Hiçbir aşk beşinci dakikasından sonra mutlu başlamaz hayata.Bir sıfır geriden başlayan iki takımın futbol maçı gibidir.Taraftarların ümidi kestiği anda bir umut yeşerir ya hani içlerinde; "yeneriz belki bu maçı"diye.Bende yeşerdim öyle.Umut içimi yaktı,bazen haz aldım senden,bazende nefret ettim,sen benim için kalkmıyor olsan da yerinden.Özledim seni,vazgeçtim,hatta aynı anda hem tiksindiğim hemde taptığım geceler oldu sana.Ama sen bunların hepsinden habersiz yaşadın hayatını,nefeslerin benim cümlelerimi solumadan yer buldu akciğerlerinde.Benim olmayıp,başkalarının olduğunu öğrendiğim gün daha çok sevdim seni.Elbet vazgeçer inadından,umutlarım gerçekleşir; "o benim olur belki" dedim...