Çözümsüzlük

• 5 Ocak 2013 Cumartesi 23:27:24

Çözümsüzlük

İstisna edilmiş ilke ve kişilerden arta kalan alanda çözüm aramak zorunda kalan bir anlayışın doğruyu bulması mümkün değildir. istisna edilmiş kişiler veya esasların kapsamında olan sorunların bin yıllar sonrasında dahi çözülemediği açıktır. İstisna edilmiş kişi ve kuralları sorgulamaya başladığnda insanlık gelişecek. Yoksa debelenip duranların bu hali sürer.

Misal: Bir toplumda bin yıllardır yanlış giden bir şeyler var ve çözüm aranıyor; çözümü üretmesi muhtemel olanlara da istisna edilmiş kişi ve kurallara dokunmadan bunu başarması söyleniyor! Asıl sorun istisna edilmiş kişi ve esaslarda olduğundan kalsik söylemler ve uygulamadaki yanlışlar yüzeyselliğinde kalınıyor!

Bir çılgın çıkıp istisna edilen esaslar ve kişilerin asıl suçlu olduğunu söylerse de (İsa’nın çarmıha gerilmesi) gibi karşı tavır alınıyor. Çözümsüzlük bu nedenle devam ediyor. İstisna ve mutlak "Doğru" kabullerine dokunmadan yani ite dalaşmaktansa çalıyı dolaşanlar alkışlanıyor ve ödüllendiriliyor. Asıl soruna parmak basanlar da "Hain" ilan ediliveriyor. Bu nedenle şeytani bir sistem kuruluyor. Görünürde tüm sorunlar masaya yatırılıyor, "Muhteşem" tespitler yapılıyor, ortaya "Kıvrak" çözümler çıkıyor. Bu çözümlerin hiç birinde istisna edilen kişiler ve esaslar suçlanmıyor; hatta sorunun kaynağı olarak istisna edilen kişi ve esasların yeterince anlaşılmadığı söyleniyor. Asıl sorun güme gidiyor.

Suçu işleyen "Kadı" olunca kimi kime şikayet edeceksiniz?
Zalim bir köy ağasının kontrolünde yaşayan zavallıların ahırdan devamlı hayvanları çalınıyor; bunu yapan da ağanın adamları! Köy meclisi toplanıyor; ağa ve adamlarını istisna edip hırsızı bulmaya çalışıyorlar! Kimse açıkça ağayı suçlayamıyor ve civar köylülerden şüphe edenler ağa tarafından ödüllendiriliyor. Civar köylülere düşmanlık ve lanet etmekle yetiniliyor. Güçlenince de civar köylere saldırılıyor, hayvanları ve mallarını çalma, gasp etme hakkı kendiliğinden doğuyor. İşte böyle bir hal var, insanlar arasında.

Ahmet Bektaş