Menfaat

• 5 Ocak 2013 Cumartesi 04:42:37

Duralım ve düşünelim; düşünmeye vaktiniz yok mu veyahut durmaya?
O kadar mı köleleştirdiniz kendinizi dünyaya. Tabi, düşünmek istememenin bir sonucu da olabilir böyle şeyler. Nasılsa dünyada bahane edilecek birçok unsur var.
Neyse artık, durup düşündüğümüzde kendi hayatlarımızın menfaatlerden oluştuğunu, başkalarının hayatlarının menfaatlerden oluştuğunu ve dünyanın bir menfaat temeli üzerine kurulduğunu görmüyor muyuz? Bunları her yerde gördüğümüzde kendimizi bir paradoks içinde bulmuyor muyuz?
Menfaatlerimize ulaşmak için engeller aşıyoruz, fedakârlık yapıyoruz, bazı şeyleri hiçe sayıyoruz. Yani hayatlarımıza bir takım şeyler katmak isterken başka şeyler çıkarıyoruz.
Kabul ediyorum ki; bir denge için bu gerekli fakat denge istiyorsak neden başta teraziyle oynuyoruz. Oldu mu bu mantıklı mı?
Mantık zaten dünyanın hangi yerinde var. Mantık denilen şey; en küçük şehrin, en küçük kasabanın ve en küçük köyün bilinmedik bir köşesi; ücra bir yeri değil midir? Keşfedilmeyi mi bekliyor bilemem o kadarını. Fakat her ne yapıyorsa, hiçbir işe yaramadığı kesin.
Bir kişi düşünelim, mesela ki; iyi bir yaşamı amaçlıyor ve buda onu kendi çıkarları olan biri haline getirmiyor mu? Sırf kendi yaşamı üzerine düşünüyorsa bu onu menfaatçi zihniyetin bir parçası haline getirir ve artık o insan kendi kazançları için çabalayan bir kişiliktir. Çirkinleşir, kötüleşir, çalar, çırpar, öldürür çünkü kişisel kazançlar insanı kendisine köle yapar. Başkasına köle olmakta kötüdür ama insanın kendine köle olması; o insanın canavarlaşması demektir.
Birileri menfaatlerini gerçekleştirebilsin, yataklarında rahat uyuyabilsin diye, milyonlar diken üstündedir. Adalet midir bu, bir insanın çıkarları onu bu kadar mı şeytani yapar.
Asıl gerekilen; toplumsal açıdan düşünmektir; çoğunluğu düşünmek, dünya çapında düşünmek. Anlaşılması gerekilen şudur ki; insan, ya herkesi düşünecek ya da kendiside dâhil olmak üzere kimseyi düşünmeyecek, inanın ki gerisi dünya ve dünyada yaşayan insanlar için hiç iyi bir sonuç doğurmaz.
Milyarlarca insanın rahat uyuması için milyonlarca insanın seferber olması ve o insanlar içinde başka milyonların çaba göstermesi gerekir. Bu böyle bir birini kovalamalı. Bir insan hiç uğruna değil, menfaat uğruna değil, insanlık uğruna insanlar uğruna çalışmalıdır. Birkaç kişinin kölesi olacağına dünyanın kölesi olmalıdır. İnsanlar birbirileri için çalışmalı bu durmadan devam etmelidir(…) Bu böyle üç nokta olarak devam etmelidir. Bir yerde biri duracak olur ise başka birinin hakkı duran kişide birikecektir. Haksızlık ortaya çıkacak ve kargaşa yaşanacak biçime gelinir. Adalet bozulur ve kişiler hüküm verecek hale gelirler, hesap kesecek hale gelirler.
Menfaat insana bazı şeyler kazandırabilir fakat bunlar anlıktır; bir süreliktir. Denilen gibi menfaatlere sahip olma çabası; kendi başına bir paradokstur.
Yani siz menfaatleriniz için kültürünüzü, dilinizi, vatanınızı, ahlakınızı, akla gelebilecek tüm değerlerinizi ve insanlığınızı satarsınız; akabinde menfaatlerinize ulaşırsınız. Lakin bu yaptıklarınızın sonuçları çıkar karşınıza ve bakarsınız ki menfaatleriniz de uçuverir elinizden. Menfaat kayıptır, kaybetmektir.