hayrettin taylan



Yaşamın amacı güzellikleri sağıp iyilerle mayalayıp huzurlu bir yoğurt yapmaktır.
-Herkesin yoğurt yiyişi farklıdır.Herkesin yoğurdu kullanması da farklıdır. Cacık mı, ayran mı , tereyağı mı bilinmez?
Kendini bilmenin sorumlu denkleminde güzel şeylere amaç olmaktır asılı olan.
Her insan düşleriyle, düşünceleri içinde örülmüş kulluk öznesidir.
İnsanlar, yerler , durumlar , şartlar, duygular, algılar gibi değişik çeşnilere komşu ;ama zayi olmayan tek şey kendi özüne gitmek, orada kendi düşünleriyle hayata ,aşka, güzelliklere ayna olmak,anlara, yarınlara, güzel emellere güneş olmak .Sonra kendini aydınlatmak, kendini ısıtmak, kendine güzel ayran olup yaşamın hakkını vermektir.Bunu yapmak, toplum katmanlarına da en büyük katkıdır.
-Bilinçlilik, sosyallik gibi üst katmanlarda kalmayı sağlar.Kaliteli olanı yaşamak bununla başlar.
-Bu yüreğin küresinde sen varsın.Bunca özümle çarpışmalarım bundan ibaretti.

Gittiğin rüzgarlarla yel değirmeni yaptım.Sensizliği elektriğe çevirme çabalarımda yanılmamış, anılmamış, akıtılmamış esintiler hep oldu.
Saplantının aparatı düşmüş yüreğimde. Damlalarınla kurduğum barajın bendi öz benliğim oldu.Özledikçe baraj taştı.Hasretinden özel sevi elektriği ürettim.
-Dön yüreğim dedim dünyamız için.Kirlenmemiş yarınlarımız vardı.
İçimde kopanlara bir düğüm attım. Düğümlerin çeşnisinde kördüğümlerin oluştu. İçinde çıkılmazları çözmeye çalılan Kerem gibiydi.
-Aşkını kerem kıldı hayat.Aslılığının aslı yoktu.Fotokopi aşklar yaşamak istedim.Bilinç ile bilinçaltında kaldığın her zerrede gerçekler okundu.
-Dur şair dedi hayatın algısı:
Yaşamak bir düğümdür... Yeniden onunla olma düğünü var içinde.İçindeki çocuk halay çekiyor.Dokunamadığın birinin düğümleri artıyor.Tek tek çözmeye çalışan Kerem gibi bitmez bir sona sobeliyor hayat.Oysa , yaşamak ondan ibaret değildir.Kaderin bir kısmına tarih, talih, aşk olmuş ve giden bir sevda yelinin esintisi kalman doğru değildir.
-Dön bak kendinle barış dedi, kendinle büyü dedi.Büyülendiğin dünyanın sihirbazı çoktur.Sen Musa olmaktan çıktın.Boş ver kendinle büyümeyi dene.
“Büyümesine büyüdük ;
Zorladık kimi zaman kendimizi büyümeye ,
Biraz da onların ,
Büyümüşlükten başka şeyi olmayanların hatırı için ,,
M. Rilke
Yarınların sağrısından toplanmıştı acılarım.Çaresizce içimde suskunluk çölü olmuşlardı.
Canımda açan çiçeğin aşkın meyvesine teslim edilmiş bir tat gibi içime yayılmakta.
Vefan , vicdanımda birikmiş okyanus gibi, bütün iyiliklerini dalgalandırdı.Suçluluk giyotin gibi senli her şeyi kesip yaralıyordu içimde.
-Yaram olarak, uzak bir aram olarak aşkıma haram olarak kalışını çekemiyordu ruhumun merkezi.
Varsıl umudumdun. Bütün zenginliğim güzel yaşamak üstüne.İnsan , demek güzelliklere sahip olmak ve onları bu güzelliğe sahip birisiyle yaşamaktır Elnaz.
Seninle anlam bulan, seninle derin anlamlara imge olan ve sen kalan yazılmışlığın erdemlik diliydim.
-Benim acım yüreğimin yüreğine yazılmış.Oradasın , oralığın urağan, süreğen adılıyım.

Yaşam; fırtınanın ilki olmaktırSonrasızlığın sürüklediği her mecrada ayağa kalmaktır... Sürükleyişlerin sonu olmadığını, her esintinin kaderden bir sayfa olduğunu, kendini bilmenin, kendince düşünmenin merkezine çağrı olup güzel yarınlara hazır kalmaktır. Aşk ,her fırtınaya karşı yüreğinin setini sermektir.Ayrılığın damla dansında, kendine gelmeyi öğrenmektir.
-Onun yokluğunu da aşkın düğümlerine ekleyip, güzel niyetlerin gömleğini giyip Kerem gibi onu yeniden aramanın yürek yolcusu yapmaktır.
-Ki yaşamak yoldur. Bütün yollar sana emanet Elnaz