AYNA
Sabah kalktığımda gözlerimi tam açmadan lavaboyu buldum.Elimi yüzümü yıkadım .Gayri ihtiyarı gözüm aynaya takıldı.Aman Allahım oda ne ?Orada biri var.Birden irkildim.Bendim o evet evet o bendim.Nasıl oldu anlamadım.Niye bendim o.Hiç bir değişiklik yoktu aynısı.Ben ona bakıyordum oda bana.Eskisi gibi, aynı eskisi.Böyle olmamalıydı diye düşündüm.Bir şeyler olmalıydı ,bir farklılık,bir fazla bir eksik ama yok .
Elimle aynaya su attım bakma be salak gibi çekil git başımdan ,surata bak ya bakışa bak diye söylenirken çocuklardan biri duydu.O duyunca ’ayna ayana söle bakim var mı ben den güzel bir daha’ dedim , kime dedin teyze dedi. Hiç aynada biri var aptal gibi bakıyor bana da ona dedim deyince koştu geldi.Of ya teyze dedi ve gitti.
Arkasından çatlak bir sesle güldüm.İçeride’ kendini pamuk prenses zannediyor ama cadı gibi gülüyor ’ dedi.
Çocuklar alışık bana bazen elektrik süpürgesi ile kavga ederken bazen de yaptığım her hangi bir işle muhabbet ederken bulabilirler beni.
Demek ki yeni yılda da bu surette dolaşacaktım.Ne sıkıcı bir şey.
Şimdi uyandırmam gereken tam yedi çocuk var.Her biri odalara serilmiş durumdalar.Her zaman ki taktik işe yaradı.Ben bağırarak şarkı söyleyip gürültü ile iş yapınca kimse dayanamaz.Sesim acayip güzeldir de!
Onları anneme postalamayı düşündüm ablamın ve benim çocuklarım.Ama annem benden usta hemen yeni yılın ilk yalanını söyledi.Bak anne melekler yazdı...BİR
Güya babamı doktora götüreceklermiş.Yalan ...Az önce ben konuştuğumda ağabeyin gelip götürecek ,ben gitmeyeceğim demişti halbuki.Çocuklar arayınca hep beraber gidecek oldular birden .Bir keresinde de anneanne biz size geleceğiz evde misiniz diye aramışlardı .Annem’yok yavrum ben Kıbrıs a gidiyorum’ demişti. Bilmem ki büyük konuşmamak lazım bel ki bende anneanne olunca yedi çocuk geleceği zaman Kıbrısa gidecek olabilirim yani.Kıbrıs ta ne ya hayatta Kıbrıs a gitmedik biz tanıdığımız da yok.
Neyse artık çözdük o ne derse desin biz iş olsun diye arayıp ne derse desin gidiyoruz .İki cambaz bir ipte oynamaz Fatma Sultan.
Yeni yıl yeni yıl yeni yalanlar ,yeni günahlar merhaba!
Selamun aleyküm aleyküm selam
Ehlen ve sehlen
Hello
Uzatıyorum ellerimi başıma başımdan başlayarak yokluyorum .Bak hiç bir şey yok .Aynı ben ne eksik ne fazla.Düşüncelerim ,duygularım,değerlerim aynı diyemem ama .Çok değişken biriyim .Her an bir bomba patlatabilirim.Sürekli aynı şeyleri düşünemem fikirlerim yaşadığım olaylarla değişebilir.Hiç bir şeye söz veremem.Ben bile korkuyorum kendimden.Hiç bir şey beni çok bağlamıyor nedense.Bağlamalı belki ama bağlamıyorsa yalan söyleyemem.Yalan demişken yalanı hiç sevmiyorum bak işte .Bir insanın her türlü duygu ve düşüncesine saygı gösterir dinlerim.Yalana dayanamam.Birde kibirli insanlara.
Ben hastayım aslında ama kimse anlamıyor.Karşımdaki insan istediği iltifatı yapsın kalbini okurum.Onun düşünceleri duyguları nı gözlerinden süzüp alırım.Olaylar karşısında gidişatı tesbit edebi,liyorum.Gelişmeleri olduğu gibi tahmin ederim.Hatta olmadan böyle olabilir ,ondan sonrada şu olabilir diyebilirim..Ama bu huyumu sevmiyorum.Kendime saklıyorum .Aşırı bir duyarlılık ve hissetme durumu bu medyumluk falan değil.İnanın hiç güzelde değil.Çünkü bu insanın yaşarken hayattan daha çok yara almasına sebep oluyor.
Size canım derken birinin iç yüzünü görmek gibi bir şey.Bazen de hakaret ederken aslında neden yaptığını sizi ne çok sevdiğini hissetmek gib bir şey işte.
Eğer aptal olsaydım hayat çok güzel olurdu.Ne kötülüğü ne riyakarlığı sezer yaşar giderdim.Hayat zor zor olduğu kadar da güzel .Ümitsiz değilim .Ümitsiz insanları sevmem.
Fakat yeni yıla bu kadar sevinmenin mantıklı bir yanını göremiyorum .Bir yaş daha yaşlandık.Her yıl bir şeyler alıp götürüyor.Hiç bir şey değişmiyor diyemeyiz.Tabi ki değişiyor.Bu sene ayaklarım ağrıyor ,gözlerim bozuldu mesela .Mezara bir adım daha yaklaştık işte .
Bu kötü mü ? Hayır değil tabi ki neden olsun ki.Sonuçta varılacak yer orası.Hem benim orada çok özlediklerim var.İnsan korkmuyor mu? Elbette korkuyor bilmediğin bir alem ne olacak ,nasıl olacak kim bilir.Sonra günahlarımız var.Ama olsun be korkmuyorum Allah o kadar merhametli ki.Bunu insanlara bakarak anlayamayız çünkü insanlarda o kadar merhamet bulunmaz.Bir anne yavrusuna ne kadar merhamet etse de Allahın edeceği merhamete ulaşamazmış.Ben çok ümitliyim ama iyi biri olduğum için değil ha sakın yanlış anlaşılmasın.Allahın merhametinden eminim.
Allah kulunun zannı üzereymiş demekki sorun yok.Ben onu seviyorsam oda beni seviyordur hislerim çok kuvvetlidir.Hem ayıp ya ben seveyim o sevmesin olur mu? Koskoca alemlerin rabbine yakışmaz .
Neyse ne diyorduk yeni yıl yeni yıl. Aynı ben ,aynı sen ,aynı o işte değişen ne?Bu arada kaça girdik hiç bilmiyorum ama neyse kaça girdik bilmesemde yaşamam engel değil. Selam ile.....
YORUMLAR
ümit dünyası işte...umutsuz yaşanmaz,O en merhametli olan Allah'tan ben de umutluyum,aynı yazıdaki kişi gibi düşünüyorum...inş diyelim :-)
güzel bir yazı teşekkürler...