KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
C E M İ L E
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
“şimdi uzaklardasın”
Yaşamın yüreği onda atardı; elleri taşır ayakları yürürdü iyiliklere doğru. Gittiği yerlere ışık saçardı. Durmadan koştururdu bir yerlere. Herkese yeterdi eli ayağı. Günler, geceler yetmezdi, yetmedi de…
Adı gibi kendi güzel, yüreği güzel Cemile.
Yaklaşan yeni yıla hazırlığı sürerken sarardı soldu, sarı bir gül gibi.
Sarılık sandılar önce. Ellibeş yılının hayat çekabını yeni yaptırmış idi.
Hasta olsa bile yerinde durmayan o güzel insan, “bir şeyim yok, geçip gidecek bu da diğerleri gibi; ameliyatlık hasta değilim” diyordu durmadan yakındakilerine.
Ve acı gerçek, bir harita gibi serildi etrafındakilerinin önüne. Safra bağına oturan sinsi tümör âniden büyümüş ve safrayı akıtmıştı karaciğerine.
En fazla üç ay diyordu doktorlar
Ancak 33 gün direndi…
Kabul edilemeyecek bir gerçek, sanki başka birinin hikâyesi varmış gibi önlerinde boş boş bakıyorlardı önlerindeki tetkiklere.
Olamazdı, mümkünsüzdü; ölüm denen o buz beyaz nasıl olur da gelip bulmuştu hayat dolu bu güzelliği.
Kendilerinin bile inanmadığı ve birbirlerinin bilmediğini varsaydıkları gerçek dillendirilmedi hiç.
Gözlerde okunan ve mucizeyi bekleyen bir yığın insan, tiyatro oynuyorlardı hayat sahnesinde.
İki ameliyat ve sonrası bağlanılan makine ve yoğun bakım odası.
Sırayla girilip çıkılan her birinin gözlerindeki korku ve bir mucize bekleyişi...
Gece yarısı yeni yıla girileceği anda kopan çığlıkta evlât elinden kopup ayrılan son nefes…
Melek olup, yeni yılda sevdiklerinden ayrı yere yol alan Cemile
Nereye gideceğini bilmeyen, çil yavrusu gibi dağılan ruhlar…
Ve sonrası buz diyarında tek başına bırakılan o güzel insan.
Sonrasında kara toprağa konan beyaz bir gül…
Bir seneye varmadan evlât acısına dayanamayan ana da
göçüp gitti yanına.
İnanması güç daha dün gibi, tam dokuz yıl geçmiş aradan.
Her yeni yıl zulümdür bize…
O! C e m i l e melek ablam
Ve o kadersiz a n a/ m
Boşluğunuz hep bizmle birlikte...
Ne bugün ne de yarın vardır yaşamda.
Yaşamak “an” dan ibârettir yalnızca.
Hâdiye Kaptan
YORUMLAR
Allah rahmet eylesin, mekanı cennet olsun.
Sevgilerle
Sevgili Sahaf, böylesi acıyı ancak yaşayan bilir:(
Acınızı içtenlikle paylaşıyorum. Rabbim, ablanıza ve annenize rahmet eylesin.
Yazı, acıyı hissettire hissettire sayfaya kazınmış adeta.
Gün seçkisini kutlar, yeni yılın hayırlara vesile olmasını dilerim.
sevgimle...
sabır geride kalanlara inş...Allah gani gani Rahmet etsin dilerim,size de hayırlı uzun bir ömür,hüzünlü bir yazı...kurgu değil demişsiniz yorumda :-( üzgünüz hep birlikte
Sevgi bu kadar mı güzel kaleme dökülür Sevgili Sahaf.
Acı dinmez, bitmez bilirim. Elden de bir şey gelmez. Başın sağolsun deyip çekilip gitmek en kötüsü ama inan başka da yazacak kelime bulamıyorum. İnşallah mekânı Cennet olmuştur.
Sevgi ve dualarımla.
Paylaştıkça ; çoğaldığından emin olduğumuz sevgilerimizin yanında , yine paylaştıkça azaldığını sandığımız acılarımız ...
Bizleri kıymetlendiren ve şu çekilmez dünya hayatımızı katlanabilir kılan da bu gönül damak lezzetlerimiz olsa gerek ... Öyle ya !.. İnsanın eti yenmiyor , derisi giyilmiyor ... Baki kalan da , makbûl olan da bir hoş sâda imiş şu gök kubbede ... Değil mi efendim ?..
Ölümün adının dahi bilinmediği o ölümsüzlük diyarına ... Dört mevsimi de bahar olan gülistana giderken , burada da sıcacık hatırasıyla kendilerini yaşatan o nazeninlere selamlar olsun !..
O güzel insana rahmetler diliyor ; hatırasını satırlara dökmek isterken , farkında olmadan hüzünlü vefa incileri düşüren nazenin kaleminizi selamlıyorum ..
Nezih eserinizi en kalbi tebriklerim ve saygılarımla efendim !..
Yazınız çok dokunaklı. insanın içini acıtıyor. Allah başka acı göstermesin. ''Tevekkül' denilen o bilge söze dayanmaktan başka çaremiz yok. Yeni yıl size en güzelleri getirsin..
Her gidiş ardında bir öykü bırakır..
Bizler ise olanları hüzünlü gözlerle izleriz sadece..
İnanç her her öykünün yol haritasıdır bence..Güzeli düşleyerek ölmek kuş tüyü hafifliğinde gimek gibi bir şeydir..
Geride kalanlara sıhhatli bir yaşam dileğimle..
Seçkiyi kutlarım.
her ölüm gençtir....bazı kişilere ölüm yakışmıyor..... işte o gerçek.... diğeri ise tiyotroda oynanan piyesin kahramanları gibi oyun bitince.....ben herkese yeni yıl sağlıklar getirsin diyorum sevenlerinle sevdiklerinle...saygılar
Bazen acı dır yeni yıllar bazen de sevinç....
Bu yalan fani dünya da ömür bitince vesile olur hastalıklar ...
Hastalıktan sonra yoğun bakım ve insan kendini hazırlar ...Artık dünyada misafir yaşarken yolcu...ve son nefes..arkasında gözü yaşlı insanlar ...kimi belli bir süre sonra unutur kiminin içine oturur kimi dayanamaz ve arkasından yolcu olur.Dünya acıyla karıldığından beri yaşarız bu ani hüzünleri...Ama zaman geçer acılar içimiz de çiçek açar, ve gençliğimiz her sene biraz daha bizden kaçar...Ve hep aynı son...kaybedince değişmiyor ki ağlayan yüreklerde sesteki ton...Yüreğinize sağlık.2013 yılı Huzur,mutluluk ve sağlık getirsin,Saygımla ...
boğazım düğüm düğüm..
Mekanları cennet olsun şayet kurgu değilse...
Sevgili Sahaf
çok şeyler yazmak isterdim bazen gözyaşlarım konuşuyor kelimelerin yerine..
canım arkadaşım
sevgi duamla hep...
sahaf
Keşke kurgu olabilseydi, neler vermezdim...
Dualarımız aldığımız her sıhatli nefes için
herşey boş
Sevgimde,gönlümdesin her zaman
Sağlıcakla olasın
