arardarda okuduğum iki yazında benim günüme düştü bile..

ama keşke dedim keşke en son az önceki yazını okusaydım,yaramı..

ağzımda özlem tadı bıraktı bu yazı..annem olsaydı yanımda da esneseydi,benim çok kızmama rağmen açsaydı hep perdeleri,çekseydi sigarasının dumanını dertli dertli..ama olsaydı işte...:((

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Benim annem hep uzakta oturur. Uzaklardan esen her rüzgârı, beni sevecek sanarım. Ve rüzgâr sonrası sağanak. Benim annem uzaklardan hiç gelmez......................................................................

bu kalemde sevginin üç boyutlusunu görürsünüz....öyle canlıki elinizle tutmak istersiniz.... saygılar engin kalem

gözyaşı kaçmış yazınızın içine aynur hanım,

yüreğinizi ve kaleminizi tebrik ederim.

İçinde anne geçen her yazı, her şiir bir başka dokunur bana Rahmetli annem melek olduğundan beri, hele de bu kadar içten bir seslenişse, nur içinde yatsın tüm ebediyete göçmüş anneler.
Ve her evlâda göre annesinin adresi bellidir ve o adres cennettir.
Yine emek ürünüydü, yine dolu doluydu ve yine çok güzeldi.
Kutlarım sayın yazarım.
Selam ve sevgimle.

kutlarım

yine güzeldi anlatım

sevgilerimle

Annesi ölen çocuklar gece gökte bir yıldız kaydığını gördüklerinde dilek dilemezler.

İçimden "Aynur Engindeniz" nereye koşuyor demek geldi. (Her nekadar nereye koştuğunu bilsemde...)