KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
NARKOZ KOKULU ODALAR
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Narkoz kokulu odalara giderken başladı ruhumdaki fırtınalar... Başkaları için yaşanan hayattan geriye kalanları tek tek gözümün önünden geçirdim... Geri dönmeseydim; En fazla 3 gündü dökülen gözyaşları ve benimle gelen de olmayacaktı...
Geri dönersem ‘’biliyorum hayat sana’’ dedim... Boş vereceğim… Deli olacağım… Sınırları ben çizeceğim… Ne sınırlarım olacak nede sınırsızlık... Her şey bende başlayacak, bende bitecekti... Başka sınırlara da saygılı olacaktım...
‘’Kanadını tak ve uç’’ dedim kendime…
Geri döndüğümde ilk iş oldu, şehrimi değiştirmek! Yirmialtı yaş, üniversite ve yeni bir şehir… Kolayı ve rahatı reddederek basit bir yaşam...
Yıkık dökük, badanalı duvarlar, mozaik tabanlı odalar, fakirhanem, sobam ve ben vardım. Kestaneler, alüminyum çaydanlık, kitaplar, teksir kâğıtları, kurşun kalemler… Akşamları ekmek parası için iş, sabah ayazında okul yolları… Beyaz bir deniz üstünde çıtırdayan botlar, patika yollara alışık olmayan ayaklar… Yeni sokaklar, yeni dükkânlar, yeni yüzler…
Ailenin asi çocuğu çok dayanamazdı nasılsa, geri dönerdi...
Bilemezlerdi onlar, narkoz kokulu odalarda neler olduğunu... Tam on yıl geçti üstünden... Her şeye rağmen mutluyum... Artık aynalarda kaybolmuyor suretim… Kendimi görebiliyorum… İşte bu benim! Harman ettiği yaşamdan geriye kalan bir insan...
Şu an 36 yaşındayım. Bazen seksen yaşında bir ruh, bazen beş yaşında... Med-cezirlerin girdabı başımı döndürmüyor değil… Bedenimle uyum sorunu yaşasa da ruhum, mutluyum...
GERİ DÖNMEYECEĞİM....
Çünkü gün geçtikçe kendimi daha net görmeye başladım aynalarda...
Ve dönüp dolaşıp kendime sarılmayı öğrendim…
13 Kasım 2009, Antakya
Ali ASAFOĞULLARI
YORUMLAR
ben o narkoz kokulu odaları çok iyi bilirim Ali..
hatta bol yıldızlı oda derim..
bilmezler oraya nasıl girilip çıkıldığını ve bir de ahkâm keserler çoook hastalar bakmışlardır..evet bakmışlardır, sadece bakmışlardır herkes gibi bizler gibi..
başına gelmeyen bilmez tir tir titrer insan oraya girerken
adı soğuktur
içersi bile soğuktur
bir uykuya dalacağını bilir insan
kalkamayacağını, uyanamayacağını varsa evlatlarını sevdiklerini düşünür
üşür
üşür..
kolaydır şairlere" ölüm"şiirde güzel bir şeymiş gibi ölümden bahsederler ve bahsederiz..
oysa kolay değil ölüm arkası kabir münker nekir, ve azap kısmı..kim kormaz ölümden yahu zaten korkmuyorsa bir anomali vardır..
evet sevdiklerimiz var orada ama ölünce onları görebileceğimizi de Allah bilir..
diyeceğim o çok iyi bilirim narkoz kokulu odaları
bilmem anason kokan odaların kokusunu hüznümü alkole banmadım hiçama narkozu iyi bilirim
elhamdüllillah her çıktığımda
sevdiklerime sarılmayı
hayata
ve en önemlisi kendime sarılmayı
ve teşekkür ederim Allahım demeyi şükür ile..
yazın çok güzeldi burada olmasına çok sevindim..
gönülden tebriğim saygı dua ile...
’Kanadını tak ve uç’’ dedim kendime…
bravo arkadaş dediğini yapmışsın.... etkin ve sevimli bir kalem.... saygılar
İnsanın kendiyle buluşması; konuşması, dertleşip, hesaplaşması.
Keşfetmek...! ne güzel, kendini!
Tebrikler.
