SEVEMEDİM

• 26 Aralık 2012 Çarşamba 05:00:54

Peşinden koştuğunuz bombok bir hayatınız, gölgesinde yürüdüğünüz acınası idealleriniz, ve analitik düşünce sisteminden nasibini alamamış beyinleriniz varken sizi kaale almam için geçerli tek bir neden sunabilir misiniz bana ? Sevemedim dünyanızı,kurduğunuz düzeni sevme şeklinizi sevemedim.Başaramadım gerçek olmayı gerçekliğinizde çünkü oda gerçek değil biliyorum. Yaratılan, yarattığınız şeyler sizin oluşturduğunuz duygular bunlar, siz istediniz diye sizin istediğiniz şekilde varlar.Benim için yoklar.Yaşıyorum aranızda,yaşıyorum varlığımı öldürerek,benliğimi gizleyerek,duygularımı sizinkilere benzeterek. Kendimi kaybetmemek için sizin uydurduğunuz şeylere uyum göstererek.Muhteşem bir oyuncuyum, kusursuz bir uyumluyum.Sesimi soluğumu isyanımı çıkartmıyorum, sadece sigaramın dumanını üflüyorum bazen sahte suratlarınıza, aptal mutluluklarla donattığınız sönük kahkahalarınıza.Ne yazık! yetmişinde olanınızda aynı, beşinde olanınızda, on sekizinde, yirmibeşinde her dönemde farklı bir sahtelik giyiniyorsunuz, zorla giydiriyorsunuz, zorla yedirip zorla izletiyorsunuz.Zorla sevip zorla sevişiyorsunuz.Hayvansı varlığınızı metropol denilen hastalıklı evrenden söküp aldığınız yara bantlarıyla kapatmaya çalışıyorsunuz.Günden güne daha çok hastalanıyorsunuz.Sağlıklı hastalar, kurulmuş hastalar, ayarı yapılmış hastalar, canlı ölüler, ipsiz kuklalar, insan tabelasıyla dolaşan hayvanlar, özü sözü bir yalancılar, dürüst sahtekarlar.Hiç birinize uymuyorum ben, ben uymuyorum bu dünyaya. Baştan aykırıydım hepinize, baştan anlamadınız beni anlamayacaksınız son nefesimi verene dek’te. Suskunluğumla haykırıyorum aranızda, sizin gibi olmaya çabalayarak kendim gibi kalma savaşımda, yıkmaya çalışıyorum düzeninizi.Benim tek derdim düzen dediğiniz altı çürümüş leş yuvasının en tepesine tırmanıp kendimle birlikte havaya uçurmak orayı inandığınız her şeyi benim inanmadığım hiçliği.Sevmeden sevemez insan siz hiçbiriniz sevmiyorsunuz en başta kendinizi. Sevseniz işlemlerden geçmezdiniz, sevseniz değiştirmek istemezdiniz, sevseniz olduğunuz neyse öyle olur olgunlaşırdınız, sevseniz değiştirmek istediğiniz şey kendiniz olmazdı, karşınızdakiyle oynamazdınız,sevseniz düzen dediğiniz bu şeyi yaratmazdınız ve ona inanmazdınız. Siz sayın sevemeyenler siz sevebilseydiniz eğer böyle bir düzende barınmazdınız zorlanmaz zorlamazdınız. Sevseniz düzeninizin gereklilikler çemberini kırardınız. Düzen tarafından düzüldüğünüzü anlardınız. Sevgiyi yoksunluk yüzünden dayatmalarla yaşamazdınız.Dayatılan hiç bir şey bana göre değil. Gerekliliklerin hepsinden nefret ediyorum, aynaları sevmiyorum bazen sizin gibi olduğumu düşündürüyorlar. Sonra içimdeki alev gözlerime ulaşınca kendime geliyorum. Ben siz değilim ben, ben bile değilim ben kim olduğumu bile bilmiyorum bir şey biliyorum hepinizden yalnızım, farklıyım çevremde binlerceniz var evet ama biriniz bile benimle aynı dili konuşmuyorsunuz biriniz bile aynı duyguları paylaşıp benimle aynı gözden bakamıyorsunuz. Sizin gibi olmaktan ölesiye korkuyorum düzeninizi bertaraf etmek için uyduğum bu düzende size benzemekten korkarak gün sayıyorum o yüzden ölmek istediğim gecelerim oluyor sonra sizin gibi olmadan bir kaybeden olarak ölmeyi kabullenemiyorum, kurumlarınıza sızıyorum, uyuyorum bende size. Aranızda renklerimi belli etmeden yürüyorum.İnanmıyorum var ettiklerinize çünkü biliyorum ruh kalp beden ve aklınız başka tekliklerin elinde.Benim gibi olanınız varmı diye soruyorum bazen durup durup kendime, ihtimal dahiline aldığım şeyler arasında. Olabilir, varmış eskiden benim gibiler erkenden ölmüşler, öldürmüşsünüz onları çekilmezliğinizle….Erken ölmeye niyetim yok yalnız ölmeye’de öldüğümde hepinizi götüreceğim beraberimde ve ben öldüğümde inecek tüm giydikleriniz yırtılacak örtündükleriniz ve çırılçıplak göremediğiniz kendinizle kendi yok ettiklerinizle baş başa bırakıp sizide gömüp gideceğim düzeninizin ben tarafından kazılmış mezarı içine.