MOLLA KASIM’lar TÜKENMEZ
Yunus Emre’nin Allah aşkını dillendiren “Bana seni gerek seni” nakaratlı şiirine ayar çekilmiş.Talim ve Terbiye Kurulu onaylı bir ders kitabında yer alan şiirin bir dörtlüğü ayıklanmış.Atlanmış mı? Hayır atılmış.O dörtlüğü anımsayalım:
“Cennet cennet dedikleri
Birkaç köşkle birkaç huri
İsteyene ver onları
Bana seni gerek seni”
Yüce yaradanın aşkıyla aşk olmuş Koca Yunus.”Benim yönüm sana.Yolum sana.Benim ibadetim,taatım senin rızan için. Cenneti isteyene ver.Ben sana ulaşmak istiyorum.”diyor.Yalın,riyasız ve oldukça samimi bir ifadeyle.
Yirmi birinci yüzyılda şu zihniyete bakınız.Demek ki Molla Kasım’lar her dönemde var.
Bilindiği üzere Yunus Emre’den 100 yıl sonra yaşamış Molla Kasım.Molla Kasım,Yunus Emre’nin 3000 sayfalık kitabını almış.Bir ırmak kenarına oturmuş.Başlamış okumaya.”Yok bu dine aykırı,bu şer’i değil,yok bu haram,bunu beğenmedim.” diye bin sayfasını yırtıp rüzgara (yele) vermiş.Bir rivayete göre yakmış.Bin sayfasını suya atmış.Ve bakmış ki son okuduğu şiirde adı geçiyor:
“Derviş Yunus bu sözü
Eğri büğrü söyleme
Seni sigaya çeker
Bir Molla Kasım gelir”
Molla Kasım beyninden vurulmuşa dönmüş.Kitabın kalan bin sayfasını bağrına basmış. Derler ki:”Molla Kasım’ın yele verdiği şiirleri gökte kuşlar,melekler; suya verdiği şiirleri suda semekler (balıklar)okumakta.Biz de kalanları okuyoruz.”
Yunus Emre Molla Kasım’ı andığı şiirde cehennemi de anar:
“Tan eylemen hocalar
Hatırınız hoş olsun
Varuban ol tamu’da
Biraz yanasım gelir”
Koca Yunus, Allah aşkıyla öylesine coşmuş ki hatır için cehennemde (tamu) yanmak geliyor içinden. O biliyor ki od (ateş) Allah aşkıyla yanıp tutuşana bir şey yapamaz.
Ne yazık ki on üçüncü yüzyılda yazılmış bir Yunus Emre şiiri günümüzde sansüre uğruyor.Sabrı,hoşgörüyü,kanaati,iyilik ve erdemi virt edinmiş Koca Yunus’un kemikleri sızlamıştır.
Salah Birsel’in dizeleriyle noktayı koyalım dostlar:
“Ey kuzu kuzulayan avcı
Bu ne kadar çok Nemrut
Ne kadar az Yunus Emre!”