ORTA YOLDA YÜRÜMEK

• 20 Aralık 2012 Perşembe 23:00:04

Hayat, sürekli değişkenlik gösteren bir düzende yaratılmış ve insan da ona uyum sağlayacak niteliklere sahip en mükemmel varlıktır.
Her zaman insanoğlunun istediği gibi gelişmez olaylar.
Bazen hiç beklemediği anda gelen felaketler olurken, bazen de yine beklemediği zaman diliminde sevinç kapısını çalar. Bu durum işte kulun imtihan vaktidir.
Gelen belaya sabır, mükâfata şükür.
İnsan olmanın gereği elbet belalarda, musibetler de can yanar, üzüntü sarar benliği. Gözler dolar hüzün bulutlarıyla. Bazen damlalar süzülür sessizce.
Üzüntünün bu ölçüde olması, azgınlığa ve isyana dönüşmemesi esastır. Alemlerin efendisinin evladı ahirete irtihal ettiklerinde gözlerinden mübarek damlalar dökülmüştü arza.Hatta çevresindekiler:
“Siz de mi Ya Rasulallah?” diye hayretlerini gizleyememişler, efendimiz de:
“Evet, bende sizin gibi bir insanım. Benimde canım yanar bende ağlarım.” Cevabını vermişti.
Haddi aşmak, Rabbe isyandır. Niye bana geldi diye sitem etmek Kaderi beğenmemektir.
Halbuki bizim için en güzel olanını Rabbül Alemin takdir etmiştir.

Sevinçte de orta yolu bulmak gerek. Aşırılığa gitmek kendimizi elimizle tehlikeye atmak demektir.
Gelen nimeti bir imtihan kabul edip şükretmek ziyadeleştirecek ve elimizde kalmasını sağlayacaktır. Tersi davranış hem toplum içindeki itibarımızı zedeleyecek ve halk arasında şımarık lakabı yakıştırılacak hem de Rabbimizin hoşnutluğundan bizi mahrum edecektir.
HER İKİ DURUMDA DA ORTA YOLDA OLMAK İMANIMIZIN KEMAL DERECESİNİN GÖSTERGESİDİR.

18/12/2012 Yaşar TAŞKESEN