KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 867 Okunma
- 9 Yorum
- 0 Beğeni
Otomat
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
OTOMAT
23:50
Sondan bir önceki metro. Sondan bir öncekinin kıymeti yadsınamaz. Sanılanın aksine ilk veya son, akılda kalıcıklarının ihtimal yükseliği haricinde önemsizdirler. Onlar hazırlıktır, nihayete ermektir. İkinci ile sondan bir önceki caziptir. İkinci aşk, sondan bir önceki intihar denemesi.
Aynadaki ışığı söndür.
Çıt...
Yayıncı tarafından reddedildi. Kaçıncı defa. Çalmadık kapı bırakmadı. Faydasız. Yazmayı bırakmalı. Annesi söylemişti zaten yazarlıkla adam olunamayacağını, adam olunmadan para kazanılamayacağını, para kazanılmadan bir bok yapılamayacağını.
Metro istasyonunda sondan bir önceki metroyu bekliyordu. Meteliksiz. Cebinde beş para etmez şiirler. Dergilerin, sevdiği kadının gözlerinin yatay çizgiler çektiği şiirler. Sınır sınırsızlığı doğurmaz asla. Sınırsız bir aşk yaşadığını düşünürdü oysa hep. Hakikaten Ayla’yı son öptüğü yer burası mıydı? Ne fark eder, o son öpücüktü.
İki dakika...
Göz ucuyla metronun gelişini haber veren sayaca baktı. İki dakikadan geri sayıyordu. Ağzı kurumuştu aniden, kola otomatı birkaç adım uzaktaydı. Parasızlığın, edebiyatın, aşkın içine edeyim. Vakti zamanında ne kadar tutkuluydu oysa. Yaşamaya, yazmaya, sevmeye tutkulu. Hep bir kadının parmak uçlarında yükseldiğine inanırdı dünyanın. Eğer kadının tırnağı kırılırsa dünyanın yıkılacağını hesap edememişti tabii, öfkesi kendineydi bu yüzden.
Bir dakika...
Hiçbiri yetmez gibi kira zamanı da gelmişti. Fakat uyarmışlardı onu; adam akıllı iş bul. Evlen, yuvanı kur, vesaire... Vesaireler adamın gırtlağına batan toplu iğnelerdir ahali. Peh, bu cümle için de para alamazdı kesinlikle.
Kırkbeş saniye...
Tanıdığını varsaydığı, aşık olduğu kadına yazdığı son şiir de cebindeydi. Ayla’ya yazdığı son şiir. Portakal çiçekleriyle bezeli, üst düzey lirik alt düzey gururlu bir şiir. Shakespeare bu halini görse ya hayıflanırdı, ya da iki tek atmaya giderlerdi. Acaba Shakespeare’de Müzeyyen Senar dinlese, birlikte ağlarlar mıydı? Ağlarlardı sanırım...
Sağ elini, pantolonun sağ cebine soktu. Şiirleri çıkardı. O son şiiri buldu. Şiirin yazılı olduğu kağıdı katladı. Otomata yürüdü: "Denemekten zarar gelmez."
Boğazı çöle dönmüştü.
Yirmi saniye...
Şiiri, kağıt para girişine yerleştirdi. Seçimini yaptı. Kağıt paran varsa dilediğin seçimi yapabilirsin. Bozuk parayla olmaz ama.
Otomat pürüz çıkarmadı. Kutu kola çıkış bölmesine düştü. Kolayı aldı.
Metro istasyona varmıştı.
Kolayı içerken metroyu umursamadı. Son metroyu bekleyecekti.
"Ayla ile annem arasındaki sadece iki benzerlik var: İkisi de adam olamadığımı düşünüyor, ikisi de koladan nefret eder. Ben de koladan nefret ederim." diye düşündü.
Metin Çalışkan
YORUMLAR
Tebrikler,güzel bir paylaşım,şifrelerle dolu bir anlatımınız var,okuyucuyu düşünmeye sevk ediyor,kutlarım...
Yazı güzel, betimlemeler resim gibi. Hele şu kağıt para yerine şiiri otomata yerleştirmen, bence bu tam bir Türk aklı:) Buna benzer bir hikayem var ama ben de kalsın:)
Tebrikler günün yazarına.
değişik ama çok hoş bir yazı tebrik ederim...
Guzel, duru bir öykü olmus. İnsani siire karsilik bozuk para üstü veren otomattan "Siirlerini yine kolaya yatirdin, degil mi?" diye hayıflanan Ayla'ya kadar bir seri hayal kurmaya itiyor. Olmadı, son treni bekliyoruz az ilerde kolasını icen adamı seyrederek. Saygılarımla.
öncelikle koca bir hımmm..düşünülesi yazı,bu yüzden çok sevdim..
ve ben o cümle için para veririm:)
Van Gogh acaba cebinde kalan son parasıyla yemek yerine yağlı boya almayı tercih etmese ve acıktığında dahi onu yemese acaba bugün onu kaç kişi tanırdı???
gelelim kahramanımıza..kolayı sevmiyor ama cebinde kalan son şiirle kola alıyor..dikkar çekici..peki neden böyle yapıyor..iki ihtimal; ya şiire kızgın hayalkırıklığına uğrattığı için ve para önermesi ile kendince şiiri alçaltıyor ve öcünü alıyor..üzücü bir kabulleniş ya da tam tersi bakın şiirlerim işe yarıyor demenin bir başka tarifçesi, onun adam olmadığını düşünen ayla ve annesine inat kendi de nefret etmesine rağmen,onların şerefine bir kola içiyor..hem de son metroyu beklerken...
yazar şiir yazarken de zeka dolu ama yazıda ayrı bir hinlik var..
kutlarım bu haklı seçkinliği..
selamlar...
Yakışıklı kardeşim ne yazsa okutuyor...
''Şiiri, kağıt para girişine yerleştirdi. Seçimini yaptı. Kağıt paran varsa dilediğin seçimi yapabilirsin. Bozuk parayla olmaz ama.''
kola girişine şiir koymak iyi fikir ... denemeli bence...
tebrikler Metin
"Vesaireler adamın gırtlağına batan toplu iğnelerdir ahali."
bu cumleye paha bicilmez zaten.
seni inanilmaz keyif alarak okuyorum Metin.
gozumde canlaniyor her bir cumlen.
filmlere duskunlugunu biliyorum,yazilarin da birer film gibi.
sen adam gibi sair ve yazarsin,yazar ve sair gibi adamsin ves'selam.
sevgimle kardescan.
Feyza Can tarafından 12/20/2012 12:48:42 PM zamanında düzenlenmiştir.
