Gittiğine Değsin İstiyorum

• 13 Aralık 2012 Perşembe 23:25:03

Sen bu satırların sahibi olduğunu bilmeden okuyor olacaksın kim bilebilir ki belki de hiç bir yazdığımı okumuyorsun. Gözünde bir değer beklemiyorum senin, benim olmanı da. Acılarını unutup ellerini ellerime uzatmanı da. Oysa sadece acılarını çalıp kaçacaktım buralardan. Sonumun nere olduğunu umursamadan. Bir zamandır hastayım biliyorsun kutu kutu antibiyotikler bilmem neler iyi etmeye yetmiyor beni. Ne zaman gülüşün sinse aklımın duvarına ya da elini alnına koyduğun o bilge duruşun, hücrelerim yenileniyor sanki.
Ki sen bunu da bilmiyorsun ’nasıl oldun’ diye sormuyorsun bile. Sorma ’sen varsan iyi olurum iyiyim’ demek zor geliyor bana. Bilmediğin çok şey var hakkımda tanımaya çalışmamana hayret ediyorum. Tanısan çok seversin aslında.Koca kalıbımın ardında yumuşak bir kalp taşıyorum.
Senden sonra tüm virgüllerimi noktaladım. Tüm ’görüşürüz’ deyip de görüşmediklerime ’elveda’ları yolladım. Kaybeden bir tek sensin değil mi,bir tek sen ihanete uğradın, bir tek senin yolların yarım değil mi, aşk bir tek senin mi ırzına geçti. Bana bak! Yüzüme, hiç baktın mı ki, yanı başına çökmüş titreyen yüreğimi şu koca kalıbıma nasıl sığdırdığımı düşünebiliyor musun, sadece içimi görmeyi dene. Çünkü ben içini görecek kadar yakın duruyorum sana. Gör!

Sen bir başka kadına yaz’dın. Bense ayazına vurgun bir yaprak. Ne yapacaksın şimdi kayıp mı olacaksın. Ol tabii ki hakkın, o acıyı taşırsında, kanarsında. Acının karşısında durmaktansa sırtına yük et tabii ki. Beni sevmezsin biliyorum eminim. Bil isterim bende sevmiyorum seni. şarkı falları hep yalandır aşk dediğin en büyük yılan. Herkes adının MAİ olduğunu sanıyor seni bana soranlara uçuk mavi desemde bir tek ben biliyorum gözlerinin rengini. Ben hiçim gözünde, çayını karıştırdığın bir çay kaşığı kadar bile değerim yok belki de. Karışığım darma duman, hiç bu kadar zorlanarak yazmamıştım ve donmamıştım.
Dün Kızılay’da yürüyordum ellerim ceplerimde, yüzümde sahici bir gülüş. Bir kitapçının camekânında fark ettim yanımda değil aklımda olduğunu. İçim acıdı gözlerimle yüzleşince, biz hiç yan yana gelemeyecektik nasılsa. Ağlamadım çöktüm oracıkta bir sigara yaktım.

Nasıl beceriyorsun ben sende hiçken hücrelerime kadar sen olmamı? Velhasıl kelam saç uçlarımdan tutta, ayak tırnaklarıma kadar, damarımda ki kanın sıcaklığından, dudağımda ki ben’e kadar sen’im işte...

Yinede bil isterim sevmiyorum seni.
Şimdi git istersen ki nasılsa bir gün gideceksin bana hiç uğramadan başkasına biliyorum. Treni saniyeler öncesi kaçırmış bir yolcu gibi telaşlı ve endişeli gözlerle bakacağım ardından bunu da biliyorum.
En azından gülüşünü iliştir soluma gittiğine değsin istiyorum.

Suna A. GÜLSOY.