Eskidi zamanlar; yosunlaşmış düşüncelerin pençesinde kıvranmakta dakikalar.Canından bezmiş kambur ihtiyarlar gibi ruhum.Kanıma karışıyor hasretler.Sol yanımda yerine sığmayan yüreğim ağır basıyor.Eski yalnızlıklarımı anımsıyorum. Göz pınarlarım açık ardına kadar.Yaşlar boşalacak gözlerimden sağanak sağanak...


Sevgisizim, yalnızım, özlüyorum. Ah bir tanem! Şimdi binip rüzgarın arabasına, yağmurları doldurup kucağına, ışık hızıyla gelebilsen yanıma ve beni yanımda seve bilsen. Lacivert gecelerde ki yıldızım parlasa göz bebeklerinde ve saatlerce O GECE GÖZLERİNİ seyir edebilsem.


İnsan, yaşamayınca anlamaz bir insanı. Özlemek yalnızlığım,sensizlik gurbetim. Kalabalıklar içinde yalnızım.Duygusuz insanlar arasında yapayalnızım. Hep bulduğumu sanmışım aradığımı. Umutlarımla tutuşturduğum, içinde kavrulduğum ateşten bana kalan hep hayal kırıklıkları olmuş.

Şimdi ise tüm hayal kırıklıklarımı verdim ateşe. Sevgilerime,umutlarıma kucak açtım bekliyorum. Ateş sönünce yok olacak karamsarlığım, tertemiz olacak yüreğim. O zaman açacağım kapısını koşacaklar beklediklerim.


Neyi mi bekliyorum...Özlemlerimi, su katılmamış saf sevgileri ve de tutkularımı...
Haydi bir tanem, onlar bana koşarken sende yanımda olmalısın.Çünkü en büyük özlemim ve tutkum sensin...