KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 4105 Okunma
- 25 Yorum
- 0 Beğeni
MİMOZA/ MEHMET SELİM ÇİÇEK
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
ÖNSÖZ
Şiir, insanı ılık bir meltemle Sahralara, okyanuslara, yüce dağlara, erişilmez gönüllere, kırılmaz zincirlere, iflah olmaz kederlere, tarif edilemez neşelere, hepsinden önemlisi, belki de yalnızca bize ait müstakil bir ülkeye götüren en ince fakat en sağlam köprü…
Bir şiire merhaba demek, bir yakadan bir yakaya geçmeyi murad etmekle başlar. Bir tarafta biz, köprünün sisle örtülü ucunda ise bilinmez bir ülke. Bu bir serüven…Hüma kuşu, Semender, Şahmeran, belki Pegasus, Medusa ya da Frankenstein birer masal kahramanı olmaktan çıkacak, bir şairin dizelerinden geçip karşılayacak bizi. Belki bir ana kucağı; mor entarisine gizlediği hüzünlü ve müşfik şefkatiyle sarmalayacak üşüyen yanlarımızı. Belki vefasız bir yar, hülya olmaktan çıkacak, ezel ve ebede açılan kollarını sunacak kırık kalbimize. Ya da, Fırat kenarından aşırdığı bir taş ile bin beter ezecek umutlarımızı. Kurak bir ovada top peşinde koşan çocuklar arasına karışıp, tepemizdeki sonsuz ve lekesiz maviye kaldıracağız başımızı. Ya da yıkık bir duvarın dibinde, dizlerini karnına çekmiş ağlayan yetim bir çocuk, bize acı şehrine ne yönden gidileceğini gösterecek küçük çamurlu parmaklarıyla. Yumruklarımızı sımsıkı mühürleyen kavgaların içinde açacağız gözlerimizi. Kör bir kurşun bütün bir ömür içimizde gizlediğimiz ne varsa vuracak; düşeceğiz. Sonra bir turna geçecek üzerimizden, güneşli bir ikindi vakti. Gözleri gece karası…Varıp ahvalimizi anlatacak Hüda’ya…Perde yavaşça kapanırken ömür sahnesinde, bir huri, -ki adı ille de Mimoza- bir tas içinde ab-ı hayat sunacak kurak dudaklarımıza. Belki en güzel oyunları da bu bilinmez yakada oynayacağız. Belki balon satan amcalar bekleyecek bizi bin yıllık bir muştu gibi. Sislerin ardında, ta doğumdan kulaklarımızda kalan bir ezgi yıkayacak alın yazımızı. Bütün bunları bilmeden, köprüyü, yani bizi bir başka boyuta taşıyacak olan şiiri adımlamaya başlarız. Ne çıkarsa bahtımıza. Yeter ki, gidelim.
Bizi ağlatacaklar, bizi kollarına alıp avutacaklar, bizi silecekler, bizi yüceltecekler, velhasıl; uzun tasvirler gerektirmeyen yavan ve sıradan yaşamımızı farklılaştıracaklar hep o yakada; şiirin ötesinde. Endamı tasvirlere sığmayacak Leylalarımızı, dillere destan aşklarıyla Mecnunlarımızı, dertli bir meyhane şarkısını andıran gecelerimizi, kırıla kırıla şekli kalbimize dönen misketlerimizi bizi orada beklerken bulacağız.
Şiir köprü dedik evvela. Bu okuyan açısından baktığınızda yerine yakışacak bir imgedir. Ki okur; şair ağlamasına bir son verdikten sonra, şiirin biricik sahibidir. Fakat şair gözünden nasıl bakmalı şiire? Bu soruyu en güzel cevaplayanlardan biri, şu an ellerinizin arasında tuttuğunuz ve sınırlarına girmek üzere olduğunuz bu efsunlu ülkenin şairi Mehmet Selim Çiçek şöyle diyor:“Şiirdir benim rengim. Şiir olmalı beni ayakta tutan. Şiirdir beni geceleri uyutmayan. Şiir olmalı beni kitapçıdan kitapçıya sürükleyen. Şiirdir aslımı doğrulayan eylem alanım. Şiir olmalı çiçeklerime solmaz günler yaşatan. Şiirdir yarimi gözümde okyanus okyanus büyüten. Şiir olmalı mübalağa sanatımın terbiyeli çocuğu. Şiirdir içimdekini adabına göre ha bire dilediği mekanda kusan...”
Görüldüğü üzere aslında şair önce kendisi için var ediyor şiiri. Fakat kendi girdapları, heyulaları, özlemleri ve neşeleri için bir merhem, bir ilaç niyetine ak kağıtlara şiir sürerken; elbette uzaklarda bir yerlerde acısı acısına denk birileri daha olduğunu biliyor. İşte bu bilinçle, şiiri kişisel gözyaşı şişesi vazifesinden çıkartıp, bir köprü olarak kitlelere armağan ediyor. Ve işte burada şair ve okurun yolları kesişiyor.
Bu kitapta kaç şiir varsa, o kadar köprü var. Şairimiz Mehmet Selim Çiçek, sizi o köprülerin başında bekliyor olacak. Siz onu görmeyeceksiniz, çünkü o artık şiirin takva makamında. Gizli bir pencereden sizi izliyor olacak. Ta ki, köprüden geçip sisli yakada yittiğiniz ana kadar…
Bu seyahatin, dolayısıyla serüvenin en güzel yanı ne biliyor musunuz? Kimse size kimlik sormayacak, kimse size süren doldu demeyecek, kimse sizi yargılamayacak…
Bir de burnunuzda daimi bir mimoza kokusuyla şiirden şiire geçerken, zaman bildiğiniz tanımının dışına çıkacak. Umulur ki, bu günahsız hırsız, takvimlerinizden çaldığı yaprakları bir bir geri diker yokluğunuzda. Bir şiir, bir ömürdür ne de olsa.
Sislerin ötesindeki size ait ülkeye hoş geldiniz.
&
KİTAP VE ŞAİRİ ÜZERİNE
Mehmet Selim Çiçek. Nam-ı diğer Meselci.
Onu yıllar önce bir coğrafyanın kaderini tırmalamaya çalışan şiirleriyle tanıdım. Toplumdaki hakim tepkinin mahsulü olan önyargılarım onu ve şiirlerini gerektiği gibi anlamam noktasında, kalın, yüzyıllık bir duvar gibi önüme dikilmişti. Oysa bu genç şairin her biri aşkla bezenmiş şiirlerinde, bir başkasının özgürlük alanını ya da insani haklarını ihlal edecek hiçbir olumsuzluk yoktu. O, içine doğduğu ve içinde büyüttüğü dilde kaleme aldığı şiirleri de bilmemizi murad etmişti. Gençliğin getirdiği taşkınlıklara kapılmadan fikrini ortaya koymuştu.
Şartlandırma metoduyla bireye empoze edilen inançlar, öfkeler, sorgusuz yargılamalar ve infazlar, toplumun bir kısmını yabancılaştıran mantığı beslermiş meğer. Kainatın temel taşının “insan” olduğu gerçeğini unutturan önyargılarımız, bizi bilmeden vebale de sokabiliyormuş. Oysa insanı her haliyle “sevmek” ona “tahammül etmeye çalışmaktan” daha kolaymış. Meselci bana bunları öğretti. Elbette onun böyle bir misyon sırtlandığından haberi bile yoktu. Kabul etmek gerekirse sırf düşüncesinden dolayı ona tahammül edemediğim günler bile oldu. Meğer bu şiddetli tahammülsüzlük, derinden gelen bir vicdan devriminin öncü sarsıntılarıymış.
Mehmet’in şiirlerini okudukça bir insan neden bu kadar sızılı bir umuda aşık olur diye düşünüyorsunuz. Gözünüzün önünde bir yanı gülen, diğer yanı ağlayan bir surat beliriyor. “Tamam” diyorsunuz. “Şunlar şunlar acı ve onulmaz gerçekler. Fakat bakın, işte bunlar da var; bembeyaz umutlar.” Fırat kenarında ağıt, Mardin kapısında halay var Meselci’nin şiirlerinde.
MİMOZA böyle bir şey işte! Mehmet Selim ÇİÇEK’in ilk şiir kitabı. Birbirinden güzel şiirlerle dizayn edilmiş küçük ama engin bir dünya MİMOZA. O, şiirle hemhal, şiirler boyalı, şiire aşık genç, edebiyatımıza bir köşesinden imzasını atmak yolunda ilk adımını atmış oldu. Hem de şiiri çevreleyen vefasızlık denizine rağmen. Duru anlatımı, herkesin mutlaka bir kere hissettiği duyguları sanatlı bir şekilde işleyişi, hoşgörü ve pozitif düşünme isteği uyandıran bakış açısıyla Mehmet Selim ÇİÇEK, edebiyat dünyasında ben de varım diyenlerden.
Bir zamanlar varlığına tahammül edemediğim bu genç şair, şimdi minnet duyduğum, bir bakıma akıl duruluğumu borçlu olduğum kardeşim. Ondan çok şey bekliyorum. Hem Türk hem Kürt edebiyatında büyük adımlar atacağına inancım sonsuz.
Şairimiz, ilk kitabı için çok heyecanlı. Diliyorum bu heyecanı hiç dinmez ve daha nice eserle edebiyat dünyamızdaki yerini sağlamlaştırır.
Mehmet kardeşim… Çıktığın bu keyifli, bir o kadar da meşakkatli yolda Rabbim yar ve yardımcın olsun.
NOT: Şiire ve şaire destek olmak isteyenler kendisiyle irtibata geçebilirler.
Aynur ENGİNDENİZ
YORUMLAR
Öncelikle selamlar. Öncelikle Aynur ENGİNDENİZ Ablama, can dostuma büyük samimiyetimle Teşekkür ederim. Gelek spas(çok teşekkürler). Senin engin kaleminle mısralarım şenlendi, duygularım kardeşlik gördü. Uzattığın eli, elleri hiç unutmayacağım. Edebi yardımlaşmanı takdirle karşıladım, bilesin.
Biliyorsun(uz) ben insanı seviyorum. İnsanlığa hizmetkar görüyorum yüreğimi.
Sevdiğim için de buradayım ve şiirdeyim. Çünkü şiir her hisse tercüman. Çünkü şiir insanları içtenlikle yan yana getiriyor. Çünkü şiir ben ve seni yok edip BİZ yapıyor mesafeleri...
Kitabımın, ilk göz ağrımın güzelleşmesinden ENGİNDENİZ'in emeği ve desteği çok. Naif ve güçlü kelimeleriyle tuttu kitabımın sarı sayfalarından. Bunu hiç inkar edemem. Mimoza'ya renk verdi diyebilirim rahatlıkla...
--- Gönül isterdi ki edebiyatdefteri'nde bulunan bütün üyelerimize bu naçizane kitabımı hediye edeyim. Ancak imkanlar buna el vermiyor. Yine de isteyene gönderirim bir şekilde. Çünkü kitap artık benim değil, OKURUN(dur)...
Edebiyatdefteri'ne ve saygıdeğer üyelerine ve özellikle bir kez daha ENGİNDENİZ'e teşekkür ederim. Bu yolda sağlam omzu yanımda hiç eksik olmadı, hiç...
Ve nice şiirde
güzel olanda
mısraların nubahar kokusunda buluşmak dileğiyle.
Herkesi en içten saygımla selamlıYORUM...
SELAMETLE.
meselci tarafından 12/10/2012 9:00:10 PM zamanında düzenlenmiştir.
Aynur Engindeniz
Her adımın hayra ve başarıya çıksın Mehmet. Bundan sonra da dualarımla yanındayım...Sana teşekkür etmesi gereken ise asıl benim...
Var olasın.
Aynur Hanım,
Şiirleriniz yazılarınızdan ,yazılarınız şiirlerinizden güzel.
Severek ve ilgi ile takipteyim.
Saygılarımla.
Hayırlı olsun öncelikle
yolunuz açık ve de okuyanı bol olsun
Daha nicelerine inşallah
selam ile
Hayırlı olsun Mehmet Selim Çiçek bey
okuyanı bol olsun inşallah.
Aynur hanımın göstermiş olduğu vefa örneğini ve harcamış olduğu emeği de göz ardı etmemek gerek.
Bu dayanışmasından dolayı kendisine teşekkür eder, başarılarının daim olmasını dilerim.
Saygıyla
değerli şairimizi ve gösterdiğiniz emeği canı gönülden kutluyorum..
hep sevgiyle kalın..
Başarılar dilerim sevgili kardeşimize.
Sevgili Aynur verdiğin destek çok anlamlı.
Her ikinize de sevgiler...
Soyadı ÇİÇEK olunca Kitap MİMOZA olur Yazım hayatında başarılar.Nice yayımlara..
öncelikle şairimize tebrik ederim bende severek okuyorum şiirlerini ...
sevdiğim saydığım yüksek makamda bir insan....
sizinde desteğiniz çok hoşuma gitti...tebrik ederim....
Evet... Mehmet Selim kardeşimizi ben de burada tanıdım bazı şiir bazı nesir yazılarıyla. Farklı noktalardan, farklı pencerelerden bakıyorduk belki de hayata… Belki de aynı hayata gâh ıslıklar çalarak gâh sitemler göndererek gâhî de alaca bir umut ve sevecenliğin kırlangıç kanatlarında yükselerek soluklanıyorduk aynı gökyüzünde!
İçinde öylesine bakir, öylesine duru ve içtenlikli bir sevgi vardı ki beklentisiz… İstisnasız, verici bir yüreğin dilim dilim dilinişiydi...
Oysaki hiç görmemiştim yüzünü, konuşmamış, duymamıştım sesini ve bilmemiştim düşüncelerinin rengini! Önemi var mıydı bütün bunların öncesinin? Ama hissetmiştim insancıl değerlerin odaklandığı yüreğinin sesini, duymuştum... Yüreğimin derinlerinde titremişti bam teli...
Bazı küçük bir çocuktu şefkat ve ilgi bekleyen, dizelerinde… Bazı olgun bir yetişkinin onurlu, ussal ve duygusal derinliğiyle sesleniyordu bizlere/yer ve gökten ibaret boşluğa…
Sahi; boşluğa mıydı bu seslenişleri, taşlara, kayalara mı? Belki de daha başka adreslereydi, kimbilir!
Sevgili Mehmet, sevgiyi, erdemi çoğaltarak içinde; yaşam coğrafyasının her kıyı bucağına dağıtmaya endekslemişti yüreğini. Ve kendi içinde damla damla erimeye...
Böyle algıladım, böyle tanıdım Fırat' ın kıyısında boy atan Kardeleni. O bir kardelendi benim gözümde; onca namussuzluklara, onca olanaksızlıklara inatla inanmıştı aşk' a, umutla yeşerecek yarınlardaki mutlu sevdalara...
Bu yüzdendi hiç bıkmadan usanmadan günbatımına değin güneşi beklediği, bu yüzdendi...
Onun çok büyük varsıllıkları yoktu belki, alınteri dışında ve bir de yüreği... Oysa ne çok ağırdı yüreğinde taşıdıkları, ne çok varsıl... Ve rengârenk, çiçek çiçek...
İşte böyle bir varsıllığın adıydı Aynur ENGİNDENİZ…
Bu değeri sözcüklerle ifade edilemeyen satırların içindeki naif yürek buydu; buydu, Mehmet Selim ÇİÇEK dediğimiz derin algı ve duyarlı yürek...
Şu bir dirhem menfaat için kişiliğini ayaklar altına almaktan zerre gocunmayan kişiliksizler ve vicdan yoksunu hak yiyicilerle dolu şaklabanlık dünyasında buydu, bütün önyargıları aşarak insancıl değerlerle ışıl ışıl, o kocaman yüreğiyle nice Mehmetleri bağrına basan bacı kardeş, buydu Aynur ENGİNDENİZ; adıyla anlam kazanan çıkarsız dostluk, vefa ve insanlık buydu!
Olgun başaklar misali yüreğimde çoğaltarak büyüttüğüm her iki değerli kalemi, güzel insan çiçeğini;
Sevgi damıtan güçlü kalemleri kadar eğilmeyen ve erdemle örtüşür bir dikliğin sessiz çağlayanı gibi akan yüreklerinden öpüyorum sevgiyle, dostlukla, saygı ve onurla...
Kutluyorum sizleri, başarı dileklerimle...
Sevgili meselci;
Umarım başarılarını her zaman takip ettiğimiz bir şair olursun...
Sevgi yolundan hiç eksik olmasın...
Öncelikle açık yürekliliğiniz için sizi tebrik etmeden geçemeyeceğim. Yukarıdaki yazınızda öyle bir noktaya parmak bastınız ki, toplumun kanayan yarası bana göre. Daha büyürken çocuklar öteki beriki diye ayrımla beyinleri yıkanıyor sağdaki solu soldaki sağı türkü kürdü kürdü türkü sevmiyormuş gibi lanse ediliyor. Oysa ne güzel demişsiniz. Bir insanı sevmeye çalışmak işin en kolayı.
Sonrasında da kardeşimize başarılar diliyorum
saygıyla
camêr tarafından 12/8/2012 11:48:13 PM zamanında düzenlenmiştir.
Meselci kardeşimizin heyecanını çok iyi anlıyorum. Hayırlı olsun. Okuyanı bol olsun.
tanıtımı yapan arkadaşımız Aynur'a da teşekkürler
sevgimle...
Aynur Engindeniz
Nasıl desem...Madem ki bu akdarını itiraf edebildim, sebebini açıklamamda da bir beis yoktur herhalde: Eklediği şiirlerin Kürtçe'sini de yazdığı için:(
sahra
Başarılar diliyorum ve yolu açık olsun. Paylaşımınız için teşekkürler, esen kalın...
yüreği dolu biri.....deftere ilk girdiğim zamandan beri tanıyorum.... sevgisini gözleriyle belli ediyor izmir etkinliğinde tanıdım... daha çok sevdim öyle bir kucaklaması varki..... anlatılmaz....sanada çok teşekkürler aynur kardeşim....bu yazıyı yazdın için....hayırlı uğurlu olsun .....saygılar
Meselci' yi ibrahimi dostumdan duydum yorumlar sırsında...Ona şimdiden açık yollar dilerim...
Güzel katkılı engin yüreğiniz hep var olsun...
Sonsuz saygılarımla....
Mehmet Selim arkadaşımıza çıktığı bu yolda başarılar dilerim, senelerce bu siteden takip ettiğimiz şairimizin ilk kitabına kavuşma heyecanına yine bu sitede ortak olmak mutluluk verici. Aynur Hanım yazdığınız yazıdan dolayı sizi kutluyorum. Şiire el uzatmak, insana ve barışa el uzatmaktır.
İki kaleme de çok sevgiler.
Kendisine başarılar diliyorum..
Ne güzelsin. Ve Mehmet Selim Çiçek (meselci).Güzellikler yalnız kalmamalı ki hayat yaşanılır kılınsın.
meselci gönlü güzel şair,evet,başarılar diliyorum...
