KAYBOLMUŞ ÇOCUKLUĞUM

• 6 Aralık 2012 Perşembe 01:57:07

merhaba gönül dostları
söz misali başladım bende bir zaman yazmaya,
hayatımın çok hoşnut zamanları olmasada,bir iki çelik çomak oynamışlığım,
üç beş gülle oynamışlığım oldu az fırıldak’ta çevirmedim hani.
yinede öyle eli yüzü kandan allı gözü yumruklardan morlu destansı bir hayat sürmedim.
azdan az çoktan çok gider misali atıldım bende hayatın kollarına.
oltam yoktu balık çoktu zaten ırmaklarımda çok derin değildi elimle ne yakalasam o kar çokta uzun sürmedi zaten bir süre sonra suları çekildi gitti kaldık ortada ipsiz sapsız oltasız balıksız en çokta yandığım kaldım oralarda susuz. elde var yedi bire katsan olmaz ikisi gelse doymazdı üçü beşi hiç saymıyorum ana baba çoluk çocuk derdinde çok varlıklı değildik yediye yetemedik anlayacağınız.çok büyük bellediniz sanırsam beni hala on birimdeyim sabah okul ise gittiğin öğlen satacaksın simit’in üç kuruşa beş köfte yoktu bizim oralarda ne ektin onu biçersin satamazsan simidin beş köftenin kötek ağacı sensin!
ağacı dedimde aklıma geldi bir gün simitleri bırakıp sinemaya gitmişim annem beni şikayet etmiş babama babam dedimde ölürüm kurbanım onun yoluna,o zaman koltuktan değnekli yemişmi hayatın sillesini aklım çocuk nerden bilirim bir yana yat diyemedim,sağa yatmak beş sola yatmak yere atılan bir leş o günlerden kalmış bir sinir bağlasan durmaz yerinde bir adam çocukluk desen yok,
ben çelik çomak gülle oynadım onun davardan odundan başka işi yok neyse anam şikayet edince babam yerinde dururmu olmuş işte kendi anama bir inanan yolundan dönenin kaşığı kırılsın misali bizim avluda bir kavak ağacımız vardı volta bile atamadım o avluda,
boylu boyunca kesmiş bir çubuğunu almış eline hıncı bitmez vurur sırtıma sırtıma yenmi yemenmi kırılmazda hani,derlerya silah sarsılmaz.
mübarek vuruyor kırılmıyor,sonradan anladım kavak eğilirmiş!
ağaç,ın yaş iken eğilmesi kavaktan gelirmiş,
onuda sırtımda yiyerek yere düşüp bayılıp kalınca öğrendim yaş iken eğmişler beni sonra bir türlü düzelmemişim zaten kar marşı yüksek bir hayatım oldu bir gözden bir kalpten birde beyinden böbrekleri romatizmaları saymıyorum menkul kıymetler borsası bile benim kadar zengin ağırlamamıştır tabi hayattan payımıza düşeni almadıkta değil sorularımızın şıkları aşağıdaki gibidir.
biraz dik,
biraz sert,
biraz ters,
biraz mert,
ben biraz dediysem bizim birazlarımız bitmez siz köklü bilin iyisimi.
başımı hiç öne eğmemişim hani biraz baskı görsekte kalmışız ayakta dim dik çok şükür.
bakışlarımız tebessüm etmeyi bilmez her ne hikmetse hep bir yan bakışı olmuştur hayatın kendisine sertliğimiz burdandır dağlıysakta edep erkan biliriz çok şükür.
biz huylu suyluyuzdur her yol gidene doğruyu deriz deriz’de namussuz halden bilmeze sırtımız dönükken çekmişiz evel allah kılıcımızı,tersliğimiz yalan dolan hayın yol bilmezedir.
baltamızı boynumuza vurmuşuz ilkin keskindir kendi gider sözü kalır.
mertliğimiz boynumuza geçirdiğimiz ilmikle kılıç kesmemizdendir çok şükür bu günleride gördük
(YAŞAYIN YAŞATMAYIN) elhamdülillah.
küçüklerim gözlerinizden büyüklerim ellerinizden öperim.