Şehidin mektubu

• 2 Aralık 2012 Pazar 19:24:02

Bir bilseniz herşeyi ne kadarda özledim, nerden başlayıp neyi anlatacağımıda bilmiyorum ama yazıyorum. Hepiniz bilirsiniz ben içimi dökemem ama şimdi satırlara döküyorum belki birgün okursunuz,
Vatanım için burdayım, hani her konuştuğumuzda yerim iyi içinizi ferah tutun diyordumya anne, ıssız ve sessiz karanlığın üzerimizi örttüğü bir dağın yamacındayım anne,
Çoculuğumdan beri karanlığı sevmezdim bilirsin ama artık karanlık geceler burda tek sırdaşım, inan artık karanlıktan hiç korkmuyorum anne,
Yıldızlara bakıyorum bir seni düşünüyorum birde beni hiç sevmeyen sevdiğimi... Geçenlerde yalandan bahanelerle ayrıldı benden, bu ayrılık asker ocağında yüreğimi çok acıttı be anne,

Ne yalan söyleyim her gece öpüp yattığım o resmini yakarken ağladım anne, kötü haber tez yetişirmişya bugün evlendiğini duydum, asker vurulunca değil unutulunca ölüyormuş anne,
Dün gece 3-5 nöbetinde üzerimize yağan mermilerle aydınlandı heryer ve ölüm o kadar yaklaştıki artık ölmektende korkmuyorum,
Oğlun şehit oldu diye çalarlarsa birgün kapıyı sakın ola ağlama anne, babama kardeşime söyle onlarda ağlamasın sizi üzmekten korkuyorum anne,

Kocaman bir Türk bayrağı asın evimize oğlum şehit oldu diye gururlan anne, dik dur biliyorum yüreğin derinden yanar ama hainleri güldürme anne,

Çok hayal kurardım sevdiğimle evlenip çoluk çocuğa karışmak ve iyi bir iş sahibi olmak gibi artık hayalde kuramıyorum anne, haylazlıklarım.. hatalarım olmuştur belki herkese söyle haklarını helal etsinler özelliklede sen anne hiç bir şekilde ödeyemeyeceğim o hakkını helal et...
Oğlun Mehmet

Burak Kurunç