Çok konuşup boyumdan büyük "kallavi" sözcüklerle ahkam kesmek istemiyorum.Böyle yaparak hem lafı gereğinden fazla uzatıyorum hemde baharda derisinden kurtulacakken ona sarılan sakar bir yılana benziyorum.Seninle aramda olan ilişkiyi keyifli bir hale dönüşmesine engel olan önyargıları-tutumları-durumları kısaca şöyle özetleyeyim.

1- Beynimin çocuk cağrısına uyup aklıma geleni söylediğmde, içimden geldiği gibi davrandığımda, duygularımı dile getirdiğimde beni olumsuz şekilde eleştirmene dayanamıyorum, hoslanmıyorum. Sen bu kadar acizmisin ki benim en doğal yanımı ketleyerek,olmasının istediğin gibi "iyi huylu" cocuk olmadığım için beni "asi" olarak yaftalayıp kendini tatmin ediyorsun.Neye ihtiyacım olup olmadğını anlamadan, benim yerime karar veriyor ve kendince "haddini bil" diyerek sözüm ona ebevynlik yapıyorsun.
o zaman şunu bilmelisin. çok kötü bir ebeveynsin
Bunun sebebini biliyormusun? beğenilmemekten, sevilmemekten, hoşlanılmamaktan korkmadan,istediğin gibi yaşamana izin vermemisler.İçin için hala bunun açısını taşıyorsun ve bu şekilde gerekli gereksiz mesajlar vererek sözüm ona bir ebevyn gibi haraket ederek calınan doğal çocukluğnun intikamını alıyorsun.Çok yanılıyorsun sevgili toplum, bu şekilde rahatlayamazsın, kac insanı bu sebepten ketlersen ketle, içinde o hep ilk ketlenişin, yani kendi ketlenişinin üzüntüsü olacak.Birde üzerine sebepsiz yere üzdüklerinin kötü enerjsi olacak ve gelip seni bulacak doğal bir felaket olarak."