kendi halinde sıcacık bir anadolu şehri ama senin kaleminle muhteşemleşmiş..... zaman içinde izmiride çok seveceksin...yazılarını özlemişim imgelerin kraliçesi saygılar sevgiler

2000 li yıllarda bir kaç kez bende misafir olmuştum, güzel ve şirin bir anadolu şehri

sizde çok hoş anlatmışsınız, tebrik ederim...

Kendini yarı Niğdeli sayan ben 1982 ile 1990 arasında kaldığım bu şehirde şimdi her gün arabaların geçtiği bir çok sokağın caddenin açılışına şehrin gelişimine şahit olmuştum. O yollar açılırken toprak altından fışkıran tarihi çok iyi bilirim. Hayatımın en çocuk en ergen en geçişken dönemlerini bıraktığım bu ilde geçmişim duruyor taptaze. Ben tüm ilçelerine gitmiş görmüş gezmiş köylerinde dolaşmış kültürüne insanına tanış bir sonradan olma Niğdeliyim. Hayatım boyunca dedim bunu ben yarı Niğdeliyim. Öyle güzeldir ki Niğde bozkırın ortasında yaşayan bir huzurdur. Yazları geç saatlere kadar insanların dolaştığı nadir Anadolu şehirlerinden biridir. Hayatımda bir çok ilklerin tanıdığıdır bu şehir. İlkkez bir kıza ilanı aşk bu şehirde ettim. İlkkkez ölüm nedir bu şehirde anladım. İlkkez şiirin ne denli tatlı birşey olduğunu bu şehirde anladım. İlkkez İstanbul a bu şehirden bindim otobüse ve ilkkez Ankarayı bu şehirden giderek tanıdım. Uzak kelimesi bu şehirde belleğime kazındı. (memleketime olan uzaklığından dolayı otobüsle yazları memlekete gitmek için yaptığım yolculuklardan) ilkkez bir işte çalışıp para kazandım, ilkkez İzmir e bu şehirden gittim. hayat bazen bırakıp gitmekmiş ve özleyip bir daha gitmekmiş anladım ve dağlarına bir çok etkinlikten dolayı onlarca çam fidanını bıraktım. Niğde deyince anlatılacak olanlar sanırım sayfalar alır bitiremem, bitmez. Hayatımda en önemli kenttir Niğde. O şehri şimdi böylesine güzel anlatan yazı okumak beni nerelere alıp götürdü bilemezsin. Bu gece benim için tüm hayatımın en güzel günlerinin geçtiği bu ili düşünmekle geçecek. Çok teşekkür ederim çok güzel anlatım oldukça güzel bir yazı hele anlatım dili çok etkileyici. Tebrikler her daim yazmanız dileğimle.

Dolaştık satırlarınızda Niğde'de..Evet bazı şehirler vardır ki,içimizi sızlatır hatrımıza düşünce...
Ne güzeldi Niğde kaleminizden...

Yüreğinize sağlık...

Sevgimle...

Beşerin coğrafyalaşması, coğrafyanın beşerileşmesi..yazarından Niğde'yi keyifle okurken, kurulan bağın diğer yanından yani Niğde'den yazarı dinlemek mümkün olsaydı paralel sonsuzlukta bir lezzet bırakırdı muhtemelen.Yine de yazının son bölümünde değinilen; "Ağrıları ve sancıları bitirecek olan ilk adım, “ben” kıraçlığını “biz” ormanına çevirmek düşüncesini uygulamaya geçirme"
teklifini günümüzde pek çokları kabul ettiği halde fiiliyatta ortaya çıkan çelişkinin, artık kulakların değil, gözlerin güzel temsiller bekleyip durduğunu hatta bu beklenti ve arayışın hüzünlü bir kasvete büründüğünü -sadece Niğde'de değil elbet- söylersem, taşın altına elimizi koymak adına yaşadığımız şehirlere de borçlu olduğumuzu, sorumluluklarımızın bulunduğunu, bundan kaçışın kendi nesillerimize yansıyacağını..gelecekte başka bir Niğde yazısında kendimizi menfi bir okumayla karşı karşıya bulabileceğimizi..bunu kemiklerimizde bile sızı şeklinde hissedebileceğimizi de söylemiş oluyorum galiba.Bu pek güzel yazıya böyle bir yorum, uzunca bir zamandır değerli kalemi okumaktan uzak kalmanın bir yan etkisi olarak değerlendirilmeli belki de..

Teşekkür, saygı ve gönülden selamlarımla...

Sevgili Mehtap hanım
siz ne kadar biz olmuş iseniz de bir o kadar da, kendine has özellikleri olan bir kişilik olmayı da başarmışsınız
Bu nedenle sizi tebrik ediyor, gönülden kutluyorum.
Çağdaş kendine özgü özgün, vatansever ve paylaşımcı bir kalem olarak niteliyorum sizi.

Takdir-i şayan son derece faydalı üretilerinizle ne kadar hayırlı işlere imza attığınız gözden kaçmıyor.
Siz çok iyi bir rehbersiniz. Günümüzde yetişkinler bile gazete dergi okumuyor kaldı ki çocuklar okusun.
Oysa ben bu üretilerinizden bi şekilde çocukların da faydalanmasını çok arzu ederdim.

Şairlerle olan röportajlarınız ve Güzelim yurdumuzdan güzel bir yöreyi böylesine sıcak bir ifadeyle kaleme alışınız alkışlanacak nadide bir hizmettir.

Niğde ve Aksaray zaman, zaman içinden geçtiğimiz, az da olsa aşina olduğumuz bir şehir. Yurdumuzun hangi yöresi güzel değil ki...

Doğu soğuk havası, karı tipisiyle bilinir.
Lakin görev icabı veya her hangi bir vesileyle bir şehre gittiğimizde önce sıkıntı çekebiliriz..

Zamanla alışırız, insanları sıcaktır,değişik mutfakları değişik tatları öğreniriz.
Yine de adetleri töreleriyle diğer insanlardan pek de farklı olmadıklarını gözlemleriz.
Hizmetli hürmetli yardımsever insanlardır.
Gün gelir ayrılmak icap eder kolay kolay ayrılamayız.

Velev ki, kendi topraklarımıza doğduğumuz şehrimize dönsek bile, bir süre kalıp insanına iklimine, doğasına alıştığımız, anılarımızın olduğu yerleri hasretle yad ederiz. Bu kez de yine gurbetteymiş gibi hasretlik çekeriz.

Niğde ve iğde siz bu iki kelimeye dikkat çekiyorsunuz.Benim memleketim Elazığ'da da iğde boldur çok severim kokusuyla yemişi ile ayrı bir özelliği vardır.Yemişleri adeta doyurucu bir özelliğe sahiptir.

Biraz uzun oldu ama sizi ve sohbetinizi özlediğimden olacak, unuttuklarımızı ihmal ettiklerimizi böylesine güzel resmederek anılarımızı depreştirerek siz bir güzellik yaratmış oldunuz bu paylaşıma da en azından teşekkür edilir.
Teşekkür ediyorum, seyahatin yeni yerler görmenin insan yaşamına çok şey kattığı bir gerçektir.
Ata sözümüzdeki gibi, çok gezen mi çok yaşayan mı bilir.Bu sözün doğruluğu nasıl yaşandığına bağlıdır. Tabii ki çok gezen bilir diyemeyiz.
Lakin çok yaşayıp kaliteli yaşamış, meraklı öğrenmeye hevesli insanların da bulunduğu yerde, okuyarak araştırarak kendilerini geliştirdikleri bir gerçektir.

Mutlaka bir fırsat yaratıp Kapadokya ve o yöreleri bir görmek gerekir. Şimdilerde deniz sahilleri gözde ama, sonbaharda bir kaç günlüğüne zaman ayırıp Niğde, Nevşehir, Gülşehir Ürgüp Göreme Hacıbektaş Avanos gibi yerleri görmeye değer.
Sevgili Mehtap esinin hiç bitmesin yüreğine kalemine sağlık. Tekrar teşekkür ediyorum sevgiler:)

Yıllar önce gitmiştim Niğde'ye , boydan boya caddenin ikiye ayırdığı küçük ve sakim bir Anadolu kasabası görümündeydi.
Bu kadar tarih bizden mi gizlenmiş , biz sadece o cadde üzerinde bir aşağıya bir yukarıya yürüdük on beş gün.
Komşum Hacı Ali amca Niğde'den bir torba elma getirdi.
Elmalar nefis,getiren yüce gönüllü,yemesi hoş.
Niğde gözümde büyüdü yazıyı okuyunca...
Tebrik ederim,teşekkür ederim.
Selam ve saygı ile.

Hani şu yerli belgeseller vardır ya...
Onların seslendirmesi gibi.
Öylesine haz aldım okurken.
Benim Mehtap kızımın yeteneği bu kısacık yazıyla sınırlı olmamalı.
Bilmiyorum belgesel veya roman çalışmaların var mı?
Röportaj/söyleşi çalışmalarını da anımsarım...
Kutluyorum.
Başarıların daim olsun kızım.

Bir zaman yaşayıp sonrasında bir nedenle bırakıp gittiğimiz her şehirde bir parçamızı bırakıyoruz. Hatta bazen hiç sevmediğimizi düşündüğümüz bir şehri, bir yeri bile özlerken buluyoruz kendimizi. Çünkü insanın en büyük özelliğidir "alışmak"...

Ne güzel bir yazıydı.
Tebrikler, sevgiler....

Niğdeli olmasam da oraya ne kadar yakın olduğumu bilirsin sevgili mehtap, okurken içim titredi birden, Niğdeli torunlarımı özlediğimi fark ettim. belki o şehirde daha çok sevdiğim olduğu için belki de benden alıp oraya götürdü diye Niğde'yi senin kadar sevemedim, ama yazın biraz daha düşünmemi önerdi bana, çok güzeldi anlatımın. Yazdıklarını çok seviyorum her zaman ifade etmesem de. Giderek İzmir'e hem sevdiğin şehirden hem benden uzaklaştın, özledim seni.

geldinizde neden haber vermediniz? aşkola...

Satırlarda Anadolu'nun incilerinden birisi olan Niğde ilini gezmiş , hissetmiş olduk....Yazının sonunda ki mesaj çok önemli...Herkes üzerine alınmalı bana göre...Eğer uygar, çağdaş bir vatan kurma telaşında isek anında bellik illetinden yakamızı kurtarmamız gerekli...Tebrikler usta ve bize bizden daha yakın olan kaleme....Sevgi ile kalın...

GİTMİŞ GÖRMÜŞ GEZMİŞ GİBİ OLDUM Mehtap dost. Kalemin ustalığı anlatımda kendini o kadar net gösteriyor ki kendini. Herkes kaşık yapabilir ama ustalıksapını ortasına getirebilmektir. Buradaki ender ustalardan bir kalemsiniz. Bu yazınızı da o gözlerle okudum ve paylaştım.