Ve İnsan Olduk
Ve İnsan Olduk
İnsan-! En değerli varlık-En güzel duyguları var eden. İnsan-! En değersizleşenlerden aşağılara koşabilen. En kötü duyguları var eden. Dünyada karmaşıkları andıran, yumak, yumak sorunlar üretip içinde kaybolan insan. Dünya! Al senin olsun derken bile ben, şaşkın. İnsan olduk binlerce kez. İnsan olduk yaşarken.
Senin serzenişin benim gülmeme nedense, ağlamaklı hale gelmeme neden senin gülmendir. Öteki yanın(sizin) gülmeniz bu yanın (bizim) ağlamamızla mümkünse, hepimizin mutluluğu için hangi yakanın (kimin)mutsuz olması gerek. İnsanlara mahkûm duygular, gazaba uğratılırsa hayatlara damga (iz) vurulursa, insan nerede insan? Kendini demir döver gibi şekillendirmenin ardını görmeden neye-kime çare? Savaşa inat barışa ses ver, ölüme inat hayata ses ver, kedere inat neşeye ses ver, kötüye inat iyiye ses ver. Bende de inatsa, o zaman insan olmak, insana rağmen. Çünkü insan olduk her şeye rağmen.
Garipsemedik laboratuarlarda kadavra yaptık hayatları, belki de insanı aradık, insan olamadığımızdan. Acizliğimizi tarihe devrettik, utanmadan, ona da geçmiş dedik, çünkü insanı aradık her defasında bilemedik belki anlamadan, insan olduk, katillere rağmen.
Ah Ah! İnsan olmak duygulardan ibaret diye bilenler, unuttular kıyıda köşede sessizce ağlayan binlerce hayvanı. Hayvan olma yetisine sahip olanlarsa çizmeyi aşmadan, bizlerin insan olmasını beklemeleri, hayâsızca yüzümüze vurmalarına rağmen, geçte olsa insan olduk onca çirkinliğe rağmen.
maybull. Kardeşime sevgilerimle
YORUMLAR
İnsan suretinde yaratılarak yaratılanların en şereflisi olarak dünyaya gözümüzü açıyoruz sonra varoluşumuzdaki gücü,hikmeti unutup yok edici, yıkıcı hatta daha da ileri giderek yaratıcı rolü oynamaya bile haddimiz varıyor.İnsanlığınızdan çıktınız ey insanlar ! hala geç olmadan varoluş nedeninizi hatırlayınız uyarılarına dahi kulağımızı tıkayıp gözümüzü kapatacak kadar kör ve sağırda kalabiliyoruz.Biz nasıl insanlarız diye sorgulama gereğide hissediyoruz tarihin içinden insan manzaralarına baktığımızda ama tarih farklı olaylarla tekerrürünü yaşıyor yıllar döndükçe yinede iyi insanlar,insan gibi insan olmaya çalışanlar da var ki bu dünyada hala umut var bizde onun peşinde ömrümüze ömür katmaya çalışıyoruz.Düşündüren anlamlı bir yazıydı sevgili Berşah elinize sağlık...
şu ikinci paragrafın mükemmel bir keşif.neden benim aklıma gelmedi kıskandım. birimizin gülmesi birimizin ağlamasına bağlı. bu çok kötü. ama yazık ki toplum bu halde. ne zaman ki aynı şeye gülüp aynı şeye ağlarsak barışık yaşamamız kolaylaşır.
hayvanların bizim insan olmamızı beklemeleri de ironik doğrusu.
ama insan olmak çok kadim bir mevzu.
selam va saygılar.
İnsanı hayvanlardan ayıran değerler birbir tırpanlanır oldu günümüzde
Bakıyorsun köpek, kedi yavrusunu emziriyor, şevkatiyle
Peki insanın insan yaptığı zulmü yaşıyoruz vicdanlar yerde
Sorarım insanlık bunun neresinde
Arif bir yazı okudum saygılarımla
ve tampuanımla
Selamolsun asil yüreğe
Mahir kaleme
* * * *** * * *
Ey Tanrım!Gidebilmek ne kadar çoksa işte oradayım.Ardından ağladıklarıma sen, bana gülmelerine
neden müsaade ettin?Kibir kusuyorlar,derinden derinden bakarken bile,ta uzaklardan sadece bir
ses,adı ise hepsinden bitap.Durmaksızın ,öylesine bir çaba ki susma.Ve insan olmuşlar habersiz bi çare..
berşah
kardeşim..
Kaybedilen her bi öz, ağlamaklı her bi göz, bir kör düğüm oldu, çözebilirsen hadi çöz.*
"Nutfe"
Olmadık mı bir damlacık "nutfe" den?
Var olmazdık olmasaydı "lütfeden"!.
Bir damla "nütfe" de ne sırlar saklı!
Maymunun erer mi bu sırra aklı?...Hülvani BAŞTUĞ
Darwincilere,evrimcilere göre bizler maymundan geldik,varsın onların atası maymun olsun bizlerin atası Adem bizler Adem oğluyuz insan olduğumuzu haddimizi nefsimizi Allah'ımızı bildikten sonra her türlü hayvana saygımız yaratandan ötürü mutlaka olmalıdır yeter ki biz İnsan olduğumuzu bilelim .
içerik olarak anlam dolu manidar bir yazı kaleminize yüreğinize sağlık kutladım selam ve DUA ile..