Öğle bir acıdır ki yürekleri burkan bir sızıdır sadece.Korkuların en yücesi, canlı canlı ölmek gibi.Etinden et koparırcasına gözlerine mil çeker gibi.İçini yakar yüreğini dağlayan bir acıdır bu.O masum yüreklere bunu anlatamazsın.O an çaresiz kalırsın. Film kopmuştur. Eklemek zorundasın.Bu hayat yaşanmalı.Nasıl olursa olsun yaşanılası bir hayattır bu.Korkularla engebelerle dolu, dik yokuşların, sarp uçurumların bulunduğu ve nereye gittiği bilinmez bir yol.Orda sana uzanan bir el bulursun bir anda.Duymak istemediğin, görmezlikten geldiğin bir el.Seni sarıp sarmalayan sımsıcak bir el.Masum bir dokunuş.Sıcak bir kaç sözdür o acımasız hayata dokunan.......
işte o an kollarının arasında bir hayat durur...Sadece onla arandaki uzaklık bir nefesliktir. Bir o kadarda uzaktır.O can sende umut bulmuştur. Tüm can’ları uzakta kalmıştır. Bir tek sensindir yakınındaki gerçek.Sen olmuşsundur anası da, babası da ninesi dedesi.Ve sen nefesini tutsan da, gözlerinden akıtamadığın yaşları yüreğine akıtsan da anlatamazsın.Sadece dudaklarından dökülen üç beş kelimeyi tekrarlar durusun......ben seni seviyorum.ve yanındayım.......

bir yudum su