Sevgili Kul

• 12 Kasım 2012 Pazartesi 15:57:52

Sevgili Kul

Sevgililik karşılıklı bir eylem ise hem sevgili hem kul olmak mümkün olmaz! Ya kul olunur ya sevgili... Tercihe bakar, kimi kulluğu kimi sevgililiği tercih eder. Bireysel algı ve açılıma göreceli bir durum var! Zaten korku varsa "Sevgili"lik söz konusu olmaz, kulluk vardır orada. Sevgililerde karşılıklı naz vardır, korku yoktur; sevgililer birbirlerine kul olmazlar ama hatır sayarlar. Bu tasavvufta "Naz" makamıdır.

Güncel Türkçe Sözlük; Sevgili:1. isim Sevilen ve âşık olunan kimse, yavuklu, dost, yâr, canan
Kul:1. isim Tanrı’ya göre insan. 2. tarih Köle

Aşk bireyseldir, karşılıklı olursa sevgililik olur! Aşka düşenin sığınağı yar olur...

"yani sen elmayı seviyorsun diye
elmanın da seni sevmesi şart mı?" Tahirle Zühre Meselesi

Aşk, sevgili ve kulluk noktasında hatlar pek karıştırılır. Analiz edelim. Aşk, bireyin şiddetle maşuku sevmesi. Maşuk karşılık verdiğinde sevgililik olur. Vermez ise "Aşk" olur. Aşk hedefe ulaşmak için araçtır aslında... Sevgililikte ise karşılıklı bir muhabbet vardır, aşk başlangıçta olmuş, devam ediyor veya hakiki sevgiye dönmüş olabilir. Kul ise zaten eşitler arası bir durum değildir, yani kulda aşk olabilir ama karşılıklı sevgililik konusunda denklik yoktur. Maşuk "Habibim" dediğinde, sevgili olduğunda kulluk da aşılmış demektir. Habip (sevgili) olan esfel (sefil, Dünya) boyuttan kurtulmuş demektir ki bu manada kulluk da aslen kalmaz, mecazi olur... Bakınız kimin kime hakiki sevgili olduğuna harçten kimse karışamaz! Yani biri "Sevgilim" diyorsa ona karışılmaz. Kabul edip etmemek ayrı bir durum, karışmak ayrı. Çok ince bir şey daha var! Sevgililik konusunda kendi beyanını esas alanların "Sevgili kapatması" da düşünmeye değer! Neden mi bahsediyorum? "O beni seviyor bana ’Sevgilim’diyor" diyen, aslında diğerlerine yolu kapamıştır. Yani sevgiliyi kendi söyleminden başka delil olmaksızın kendine kapamıştır. "Sevgilim" demek başka, "O bana sevgilim dedi" demek başka! Bunu kimler ya da kim yapmış, oraya girmiyorum... Sadece kendi sözünden başka gerçek delili olmayanlara dikkat! Uçmak, kaçmak, eski zaman nakiller, kulaktan kulağa efsaneleşmiş söylemler delil değildir, inanç hiç delil değildir. İnanç konusunu "İnanma Bil" yazımda açtım. Burada sadece şu kadarına değineceğim; inanç, bilinç değildir. Bilinç için yol göstericidir. İnanç, bilince döndüğünde bilinç vardır; inanç görevini tamamlamıştır. İnancı, bilinç manasında kullananlar da vardır; onlar inancı tahkiki ve taklidi olarak ayırmışlar yani tahkiki (hakiki) olanına "Bilinç" diyorum. Mana anlaşılıyor ise "Hakiki inanç" dediğinde "Bilinç" anlaşılıyor ise sözlerde takılmamalı.

"Seversin dünyayı doludizgin
ama o bunun farkında değildir
ayrılmak istemezsin dünyadan
ama o senden ayrılacak"
"Yani Tahiri Zühre sevmeseydi artık
yahut hiç sevmeseydi
Tahir ne kaybederdi Tahirliğinden?"Tahirle Zühre Meselesi

Denklik konusunu birey "Enel Hak" ile aşar! Bakınız özgür insanın O’nu sahiplenmesi en doğal hakkıdır. Buna kimse karışamaz. Çünkü tüm muhataplar, insanlar kendi aralarında eşittir. Sıkıntı şurada olmuş. "O benim sevgilim, beni seçti; siz de bana itaat edeceksiniz!" bu söylem insanlığın Dünya (esfel) boyutundaki en eski söylemlerden birisidir aslında. Türlü kılıflar altında hala devam ediyor. Bu kılıflar kurtarıcı, halef, halife, İsa, mehdi, mesih, şeyh imam şeklinde her geçen gün artıyor. Çünkü peygamberlik vazifesi son peygamberle bitti. Halefler kendine vazife çıkararak toplumsal ve siyasi konumlarını sağlama alma gayretinde olurlar... Bu nedenle başkalarına tahammül edemezler "En el Hak" diyenleri rakip görürler. Onlara göre en sevgili kendileridir ve toplumsal misyonlarıdır; dincilik ve mezhepçilik yaparlar. Onlara göre Allah sadece onlara "Sevgilim" demiştir, gerisi doğru yoldan sapmıştır! İşte bu nedenle "Sevgili" konusunda bencilleşirler, menfaatlerine tapınmaya başlarlar...

Yanımda olma!
"An"ımda ol,
Aşk ile...
Benimle olma,
Bende ol;
Canımla... An La şirimden.

Son tahlilde; eşitlik yoksa sevgililik de mecazidir. Eşitliğin olmadığı yerde kulluk ve aşk vardır ama sevgililik maşukun da kabulüne "Habibim" demesine bakar. Sevgililik icap ve kabul ile olur, kulluk ise emir ile. Aşk ise gönül ile.

Sevgimiz bol olsun, sevgilimiz bizde olsun.

Ahmet Bektaş