1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
668
Okunma
Bir zamanlar vardık , çünkü sen vardın. Nasıl heyecanlı nasılda şen şakrak geçerdi günlerimiz. İyi gecelerimizle uyur, gün’aydınlarımızla uyanırdık birbirimize. Susmazdık hiç seninle ve sıkılmazdık birbirimizden. Hep konuştuk, çok şey anlattık, çok söyledik. Virgüllere yer vermeden soluk soluğa seviştik aşkla, çok tükettik, çok tükendik.
Sonra yorulduk, suspus olduk kötü gecelerde ve uyanmayı başaramadık gün’aydınlıklarda. Ellerimiz ayrıldı koptuk birbirimizden. Asi, aksi ve heyecanını kaybetmiş bir şiirin son kelimesinde bulduk kendimizi;
Sen bana en büyük şiirdin,
Nokta oldun ve bittin.
Erkan İpek
Cevap Yaz