KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Hayatta Bazen Kandırılacaksın
Hayatta Bazen...
Yapılacak o kadar çok iş varken...
Durup dururken bu gülümsemek de neyin nesi şimdi ? Hem de hiç tanımadığınız, daha önce hiç karşılaşmadığınız birisine merhaba deyip yolunuza devam etmek. Yok artık yani, şeytanın işine de karışılmaz be kardeşim ama, hadi neyse.
Siz yıllardır aynı gazeteciden, aynı gazeteyi alırsınız değil mi, mutlaka öyledir. Elinizi uzatıp almak istediğiniz gazetenizin sadece tek kaldığını fark edersiniz. Başka bir elin aynı gazeteye uzandığını gördüğünüzde telaşla gazetenizi kaptığınız gibi, çantanıza koyar bulunduğunuz yerden uzaklaşırsınız.
Ah işte lisede voleybol oynamanın faydaları, ummadığın yerde nasıl da karşına çıkıyor. Mübarek top sanki, yakalayası geliyor insanın.
Diğer el boş kalmıştır...
Nasıl olsa başarınızı eve gidince gazetenizi okurken kendinizi ödüllendirirsiniz değil mi, e mutlaka.
Eve giderken fırından şöyle güzel bir susamlı ekmek almayı da akıl edersiniz tabi. İşe bakın, yani son ekmek ve onu da siz kaptınız. Başarı dediğin de bu kadar olur. Artık mükemmel bir kahvaltıyı hak ettim diyorsunuz eminim.
Garibin eline bakıyorsunuz... Yine havada.
Sonra size gökyüzünü gösteriyor... Gülümseyerek tabi.
- Şu leyleklere bakın, bu yıl ne kadar geç gidiyorlar değil mi ?
Havaya bakıyorsunuz. Leylekler çoktan gitmiş.
- Siz bekleyin, bahara iki mevsim kaldı.
...Elinize bakıyorsunuz. Susamlı ekmek yok...
Koşan birini görüyorunuz. Ah işte lisede voleybol oynamanın zararları, ummadığın yerde nasıl da karşına çıkıyor, şimdi koşu sporu öğrenmiş olsaydım. Ben bu adamı ensesinden yakalardım.
- Kahvaltı hazırdıııı, özür dileriiim.
Gülümsüyorsunuz hayata...
___öyküsatıcısı2012Davidoff
YORUMLAR
Davidoff
:))))))))))))
Gülümsettin hayata değerli Davidoff.
Bu kadar koşuşturmanın, karışıklığın içinden leyleklere bakmalı ara sıra insan.
Elindekileri kaybetme korkusu yaşamalı ...
Sahip olmak sıradanlaştırır ya, bazen kaybetmeli ki kıymeti bilinsin.
Çokluk kıymeti düşürür.
Önemi azaltır ya...
Tek bir gazete büfesi olamalı,ve bir tek o son gazete.
O zaman ne kadar değerlidir değil mi?
İşte ben her insana "o bir tek dünyada" derim her zaman.
O kadar kıymetli.
Fakat havayaa bakmalı insan ...
Haklısın değerli yazar,bakabilmeli.
Bazen kandırılmalı,bazen ayağı su çukurlarına düşmeli.
Belki leylekler bir sene gelir geç kalmış olurlar.
Kimbilir belki...
Selam ve saygı ile.
bazen statik,arada koşarcasına
.
lacivertiğnedenlik
lamour
Hem gazeteyi, hem ekmeği kapmanın sevinci... Garibin elide boş kalınca... Neylesin? Karga karga gak dedi, peyniri tilki yedi dedi içinden, yahut son gülen iyi güler gibi bir şey. Gazeteyi aldın, bari ekmeği almasaydın falan belki...
Ama yazan yazmış. İyi de etmiş hep birlikte gülümsedik...
Tebrik ederim.
Gerçekten gülümsüyorum:)) önce bu sayfaya, sonra da hayata.
Tebrikler Davidoff.
sevgimle...
gazetemi almadan bu öyküyü alıyorum çünkü ekmek almama gerek yok zaten yazıda var.....sağol öykü mimarı saygılar
Davidoff
Teşekkürlerimle.
Akşam yemeğimi yemedim ve açım... Yemek yemeden önce okuyayım dedim, mis kokulu sıcacık ekmek, kahvaltı, içim gitti... İnan olsun o ekmeğin kokusu geldi burnuma:)
Hayatta kandırılmalar da olsa hayat güzel...
Okul yılları başka... Hatıralar da tatlı oluyor geriye dönüp bakıldığında... Hülasa geriye bakması da güzel, ileriyi düşünmesi de...
Sevgiler ve hürmetler...
================================ e d i b / a h m e t
Davidoff
Teşekkür ederim.
Heyyy
senin bacakların uzun değil mi? Koşsaydın yakalardın belki.
:)))
Gülümsedim işte.
Harikaydı gözüm, kahvaltıyı da yaparız boş ver. Şurdan bi simit kapıp geliyorum.
Kalimera.
