Sanat her insanın ihtiyaç duyacağı fakat koşullar gereği lüks tüketim sınıfında yer alan bir gereksinimdir. Lüks, burjuvazinin tüketebildiği halkın uzanamadığı bir ciğerdir. Tiyatro Dünyadaki tüm diğer sanatları da kapsayan tek mecradır. İstanbul, tüm zorluklarına rağmen oyunculuk okumuş ve maalesef mesleklerini icra etmek için bu şehirden başka çok da bir şansı olmayan sanatçılara ev sahipliği yapan iğrenç bir piyasanın inidir. Sanatçılar bu aç, hain ve ahlaksız piyasada işlerini yapabilmek için “bir dayısı yoksa eğer” piyasa şartlarına uymak ya da küsüp gitmek zorundadır. Okullarda bunca saçmalık okutulurken Tiyatro ve Drama gibi çok nemli bu iki dersin okutulmamasının mantıklı tek bir nedeni vardır. Bu dersleri okursa insanlar soru sormaya başlar, görünenin arkasındaki gizli gerçeği arar ve hepsinden önemlisi hayır demeyi öğrenir… Kendisini insan gibi ifade edebilme yeteneğine kavuşur ki bu yasak elma gibi bir gerçektir. Hiç bir sistem halkın bilmesini istemez… Bilmek yasak elmadır çünkü… Bu nedenler tüm okullarda Tiyatro ve Drama derslerinin okutulması için oyuncuların birleşip direnç göstermesi gerekir… Halkın da harekete tam destek vermesi gerekir… Popülizmin sanat olmadığını, popüler kültür denen şeyin bir kültür olamayacağını ve her insanın kültüre ve sanata doğal bir gereksinim gibi ihtiyaç duyacağını konuşmanın artık vaktidir. Yaşasın özgür, demokratik ve tam bağımsız Türkiye…