10 kasımdan önce

• 9 Kasım 2012 Cuma 11:24:03

Büyük önder Mustafa kemal Atatürk cumhuriyetmizin kurucusu yarın bir kez daha saygıyla ve özlemle anılacak…keşke denilecek biraz daha ömrü olsaydı biraz daha milletin başında dursaydı

Keşkeler anlamsızlığını yitireli çok oldu..
Kemiklerini sızlatmaktan başka bir çok şey yapmaya çalıştık ama olmadı sahip çıkmaya söz verdiğimiz cumhuriyeti daha ne kadar koruyabileceğimiz ise meçhul

1938 den beri 10 kasım törenlerinde ilk kez Türkiye cumhuriyeti başbakanı olmayacakmış…
Gerekçe;Brunei sultanı hasan el ulkiya,balide karşılaştığı erdoğana ‘’buralara kadar geldiniz,çok mutlu olduk.sizi ülkemizde de görmek isteriz demiş

Sayın başbakan Recep Tayyip Erdoğan Brunei sultanının daveti üzerine orada bulunacağından törenlere iştirak edemeyecekmiş.

E ne de olsa ilkleri başarmak adına söz verilerek çıkılmış olunan bir yol ve durmamak adına da uygulanan bir hız var

madem öyle ;

Şu atasözleri ve deyimler ile benzetmeye bendende bir latife,

Mevlana ne demiş ‘’kim olursan ol gene gel’’

Kime demiş kim olursa olsun herkese

Ama şu durumda tanısaydı şayet şöyle derdi’’ sen gelme’’

Biz orada olacağız şimdi olduğu ve olacağı gibi…

Bu arada belki tanıyanlar çıkacaktır bulunduğu ülkede sorarlarsa anlatır birkaç kelime ile…ancak anıları vardır Atatürkün anlatılan üzere

Şöyle ki;

Atatürk rıhtımda onu bekliyordu.Deniz dalgalıydı.Kralın bindiği motor,inip çıkıyordu.
İmparator rıhtıma çıkmak istediği bir sırada,eli yere değerek tozlandı.
O sırada Atatürk elini uzatmış bulunuyordu.
Bunu gören Kral bir mendille elini silmek istediği zaman Atatürk:
-Yurdumun toprağı temizdir,o elinizi kirletmez,diyerek Kralı elinden tutup rıhtıma çıkardı.

Sene 1938, 10 Kasım...
İstanbul Üniversitesi’nde saat 9’u 5 geçenin meşum haberi duyulmuş... Bir alman profesör var, Hukuk Fakültesinde, o da duymuş, şaşırmış. Derse girsin mi, girmesin mi bir türlü karar veremiyor. O sırada aklına rektöre müracaat etmek gelir. Kalkar, yanına gider. Aralarında şu konuşma geçer:

-Efendim, mütereddidim. Acaba ne yapsam?
-Sizde böyle büyük bir adam ölünce ne yaparlarsa, onu yapın.

İşte o zaman alman profesör kollarını iki yana sarkıtarak:

-Bizde bu kadar büyük bir adam ölmedi ki... der.

(Yücebaş, Hilmi, Atatürk’ün Nükteleri-Fıkraları, Hatıraları, İstanbul, Kültür Kitapevi, 1963, Sh. 39)

Ruhun şad olsun atam

Rahat uyu…

A.B 2012 (9 kasım 2012..../10 kasım 09.10 pm hissiyatı ile)