Kimseyi kendin gibi görme... senin gibi olsaydılar zaten sen olurlardı, senle başlar senle biterdi o zaman yaşam, sensizlik diye bir kavram olmazdı, sanma herkez senin gibi sever, senin gibi özler, senin gibi önemser seni... almış başını gidiyor bahaneler dostluğa inat yapar gibi umursamadan, ya bunlar dostluğu bilmiyor, yada dostluk bizim bildiğimiz gibi değil, ya yaşamlar dejenere oluyor, yada d...ejenere doğuyor, bir kahvenin kırk yıl hatırı olduğunun üzerinde kırk yıl geçmiş anlaşılan, ne hatır kalmış nede kahvenin tadı, gönül muhabbeti unutmuş bahane olsa ne olmasa ne... sanırım zaman ilerledikce dostluklarda ucuzluyor, ağızlarda pelesenk belki de naber dostum babında algılanan dostluklar, belkide kuşak çatışması, bizim zamanımızda siyah beyazdı yaşam, onlarınki ise renkli, sanmıyorum neyin çatışması olacak ki biz doğuştan renk körüyüz insanlara karşı... noktasını bile değişmeyiz dostumuzun dünyalara, bir nokta nedir ki koskoca dünyanın yanında eğer o dünya o noktanın etrafında dönmeseydi.... bir nokta koymak lazım hatırlanmak için dostluğa değer yaşamlara, gerisi teferruat bu noktadan sonra bunu bile anlayamayanlara...