KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 2467 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
Kendini Arayan Adam
Kendini Arayan Adam
Gözleri dağların eteklerine sinmiş sonunu bilmediği yollara takılıyordu adamın her adımında biraz daha yalpalıyordu zamanın vefa yoksunu taşlarına sitem ederken… Ruhunun çöllerine ne zaman düşerdi cemreler bilmiyordu. Öylesi biçare bekliyordu umuda muştusunu sermiş baharı.
Kuytu bir zamanın hüzne düşen yapraklarından topluyordu ümit kırıntılarını.Yaşamın gökkuşağı varsa eğer bir gün mutlaka geçerdi kıyılarından nasılsa ..
Ve gri bir yalnızlık sarıyordu ince ince düşen bulutların yeni sözlenmiş ahitlerinde. Her söz sadakatini yitirmiş ufku terk eden şafak kadar vefasızdı bu yalnızlık savaşında…
Oysa etrafında binlerce insan yığını vardı. Sahte tebessümlerin yüzünü ne kadar gölgelediğini anımsayamadığı. Samimiyetsiz içi boş övgülerin güneşi ne kadar da cılız yansıttığını fark ediyordu adam. Ve… Birikiyordu. Ne zaman sıyrılırlardı maskelerinden hangi yüzleri daha az acıtıyordu kalbini bilemedi…
An geliyor zemheri bir mevsimin üzerine yığıldığını hissediyordu ..Kirpiklerini asıyordu karanlığı delen lacivert gecelere.
Sokaklar kaldırımlar… Soğuk ve loş ışıklar… Şehir, ıslak ve kimsesizlerin sığınağı... Yıldızlar da ışımıyordu sönük bir matemi heceliyordu her biri… Tebessümleri bile buruktu biraz da içli…
Derinlerinde gizlediği bir suskunluğu vardı adamın.. Sustukça tükeniyordu satırlara damlayan mürekkebi..Sustukça durgunlaşıyordu buğulu bir nehir gibi…Ve büyüyordu kırıldıkça ruhuna yansıyan ayna…Yalnızca dudak kıvrımlarına düşen kurak bir sözdü duyumsadığı. Kendim sizim!..
Züleyha Özbay Bilgiç/kasım 2012
YORUMLAR
Şu sitede bir zamanlar şiir diye yazdığım ama aslında kendini arayan adamın aforizmalarından ibaret olan antolojik geçmişimin bir aforizması gibi olmuş yazınız Züleyha Hanım.Bunu kendi hayat hikayesinin bir bölümünden kısa bir pasaj okuyormuş gibi okudum, etkilendim.Bu adam siz olamayacağınıza göre, sanatçının empatik ve rasatçı yönünü çok güzel sergilemişsiniz.Tebrik ederim.Bu adama damdan düşen başka bir adam olarak tavsiyede bulunmak isterim izninizle.
Kendimsizim'i duyumsamak yerine, sahibini bulup "BENDE" yim diyebilmeyi hissetsin ve kendini aramaya devam etsin.Kendini aramak güzeldir ve insana vazifedir.Aramadan bulmuş gibi ahkam kesenlerin kum gibi çok olduğu yerde, arayanların ilmi daha ziyadedir.Hem kendini arayan aslında neyi bulur, bunu söz sultanları çok önceden ifşa etmişlerdir. İlim ilim bilmektir, ilim kendin bilmektir, Sen kendini bilmezsen ya nice okumaktır.Allah yollarını açık etsin.
Muhabbetle kalın...
