Fıstıkalrım can kuzularım oğlum Ali ve yeğenim Sezin’ e armağanım.


Mini mini birler olup elimden kayıp gittiler. Çantaları kendinden büyük iki küçük afacan melek. Boylarından büyük sorumluluklarla bezendiler.

66 aylık eğitimin başlangıcının ilk kurbanları garibanlarım. Heyecan bile duyamadım ilk gün korkularımdan dolayı. Nitekim okul büyüklere göre , öğretmenler de yetersizdi o yaş için. Sistem iki tarafı da zorluyordu.

Biraz oyunla başlandı eğitime , sadece bir hafta süren. Yazmaya başlandı yavaş yavaş , her gece evde eziyet. İki saat süren bir " hadi" maratonu. Tam 175 kez hadi demişim ! ( büyük oğlum saymış)

İlk olmak bazen sistem değişikliklerinde hiç de güzel olmuyormuş.

Aynı şeyi şimdi ben de yaşıyorum Açık Öğretim Fakültesi İktisat Fakültesi Son sınıf öğrencisiyim. Sistem değişti , kredili sisteme geçildi. Artıları da var ancak sınava kalmış 40 gün ve hala kitaplar yok. Kırk Ünite kırk güne nasıl sığdırılır o da başka mesele.

Bu sorun değil ama halâ sistem değişikliklerinin temeli hazırlanmadan yapılmasına sinir oluyorum.

Denek hayvanları gibi olduk HAYIR lısı...