ee şimdi ne yaacağız yine tanıdığın elinden çıkınca satırlar insan doyamıyor okumaya emeğine sağlık kutluyorum devamının gelmesi dileklerimle
şu yazılıda biraz esnek ol yinede :)))

Bütün bir seriyi okumak için sabaha mayalıyorum ruhumu.

Müellifin kalem tutan elinden öpmek lazım.

Söylenecek bin türlü övgü bulabilirim ama bu nesri yazanın belli ki gönlü var, sadece sevdim desem ne çok şey söylemiş olduğumu sonuna kadar anlayacaktır. (İnşaallah)

Saygılarımı kabul edin lütfen...

Baharlarla gelen sevdaları terkediyorum zemheri kışların acımasızlığında...

Yazı; daha girişte bu cümle ile sarmalıyor ve bitene kadar duygu sağanakları yağdırıyor okuyan gönüllere... Ve bir yandan okurken bitmese uzasa diyorum iç sesimle kendime...

Ta ki ''Satırlarımda ölümsüzlüğü yaşayacaksın...'' diye müthiş finalle bitimine kadar...

Kutladım yazarı paylaşımı için.

Sevgiyle..

İnandığım kalemlerin başarılı satırlarını okumak bana haz veriyor.Sanki benim kalemimden çıkmışcasına mutluluk veriyor. Ne kadar kutlasam azdır.

...
Sevgili,

Elbet yaşamak gibi ölüm de hak..
Belki bugün, belki daha sonra ,
Belki helalleşerek, belki bir kez daha yüzünü görmeden,
Belki binbir pişmanlıkla, belki iç huzuruyla,
Azrail’in nefesini hissettiğim gün ensemde
Beni;
omuzlarım düşük,
Kul hakkıyla gönderme ne olur Yaradan’ın sığınağına...

Yüreğinizin güzelliğini satırlara nakış gibi işlemişsiniz. İyi ki varsınız. Rabbim sizden razı olsun.

Yüreğinize ve kaleminize sağlık efendim. Selam, saygı ve sevgilerimi sunuyorum. Rabbime emanet olunuz.

ÖĞRETMENİM...Bu kadar duygulu,bu kadar içten yazdığını bilseydim,Okuma cesaretini gösteremezdim.Gönüllere tercüman oluşun ve okurken boğazımdaki düğümlenmeyi,Kurumayan gözyaşlarımla beni aldı çok uzaklara, vefasızlar diyarına götürdü.Seni tebrik etmiyorum üzüldüğüm için...O buğulu gözlere hiç bir hüzün
yakıştıramam.Yazın için T E Ş E K K Ü R L E R...