Gelişine yaşıyordu arka sokaklarda birkaç kişi. Önlerinde koskoca bir gelecekti yarım yamalak işleri.

Bu soğuk dünyanın sıcak insanlarındandı Satı nine ve birkaç kedisi. Ömrü doksanbeş ’ e dayanmış halâ aklında çocukluğu olan bir kadındı.

Geceleri sobasına odunlarını attıktan sonra hemen eline alırdı örgüsünü. Nasır tutmuş elleri nasıl da bir genç kız gibi taze ve güzel kokuluydu ve bir o kadar da çevik. Çoğu kişi bilmez “patik” denilen örgüden yarım ayakkabı şeklindeki ayak giysisini.

Satı nine işte o örgüleri yaşatan kadınlardan biriydi , biraz da kendi yemeği idi sofrasına kattığı üç beş kuruşla.

Bursa ’ nın taştan sokaklarında ilerlerdi her sabah hiç üşenmeden. Önce namazını kılar sırtına hırkasını geçirir sonra salınırdı yokuş aşağı. Bu geliş gidişleri sırasında herkesi tanımaya çalışırdı , herkesle muhabbet ederdi.

Bilen bilirdi yüreğinin güzelliğini Satı Ninenin ve insancıl yanının bulunmazlığını. Yalnızlığı hiç üzmezdi onu çocuklarının terkinden başka. Kızamıyordu onlara da

“ Oğullarım yuvasında be evlâdım… Mutlu olsunlar yeter bana .. Allah ömür versin yeter ki..”

Bir anne evlâdını kötü nasıl görsündü ki zaten hiç aklı almazdı. Halâ kokusu burnundaydı doğdukları günkü gibi taze ve masum.


Bir sabah yine Namazını kılıp , geceden ördüğü patiklerini koymuştu poşetine. Kapıya yaklaştığı anda bir baş dönmesi yaşadı , geri çekilip derin bir nefes aldı. Zamanı geliyordu tüm savaşının zamanı kapısına dayanmıştı işte.

Kendini koltuğa bıraktı durdu birkaç kez nefes daha alarak telefonu kaldırdı.

“ Alo … ” Karşıdan bir erkek sesi.

“ Oğlum Zamanıdır … Gel … ” diyerek telefonu kapattı.

Tam onbeş dakika sonra kapıda bir Araç belirdi. Büyük siyah ve pahalı bir arabaydı bu. İçinden üç kişi çıktı ve kapıyı anahtarla açıp içeriye girdiler.

Satı nine olduğu yerden kıpırdamamış eliyle hoşgeldiniz diyerek gülümsedi.

1. Adama döndü

“ Sana verdiğim liste düzenlendi mi oğlum…”

1. Adam başıyla onayladı

“ Adı geçen herkes her ay belirttiğim şekilde ziyaret edilip karşısında yazılı tutar verilecek. ”

2. Adama döndü bu kez

“ Bir kişi maaşlı tutulacak ve her gün belirttiğim güzergâhlardaki hayvanları besleyecek.”

Son adama döndü

“ Bankada ayırdığım bir meblâğ var biliyorsun. ”

“ Biliyorum Efendim. ”

Yerinde doğruldu kendini toparlayarak son cümlesini kurmaya hazır bir kahraman gibiydi.

“ İşte o kalan meblâğ ile piyasada ne kadar kına varsa hepsini alıyorsun ve sana verdiğim listedeki kişilere dağıtıyorsun …..”

Adam sözünü kesmek istedi

“ Ama Satı Nine bu listede Başba…..”

Satı nine susturdu tek hamle ile

“ En çoğunu da ona bırakın…! Ne de olsa bir çınarı bir Cumhuriyet anasını daha devirdi ..”

Rahatlamış bir çocuk vardı şimdi , gözlerinde ışık ve Son nefesini huzurla veren yaramaz bir kız çocuğu…