“Üç iki bir ve kayıt!” diye bağırdı yönetmen. Sahneye inmeye başladı dram ve aşk konulu oyunu oynamak için iki oyuncu. “Canım” diye bağırdı kadın oyuncu. Şimdi >> düğmesine basıp ilerletelim.Duralım şimdi.Seyirciler gittikten,ışıklar söndükten sonra geriye birbirlerine sahne önünde de ve arkasında da elleri ve kolları bağlı oldukları için bir türlü kavuşamayan, dudaklarının ve kaşlarının hüzün yönünde asimetri oluşturduğu şekilli ağaç ve toprak parçaları kalmıştı.Çatıdaki aralıktan süzülen ay ışığı yardımcı oluyordu bu sahneyi çekmesine yönetmenin.Şimdi >> düğmesine basalım.Sorusunu sorduktan sonra oluşan sessizliği önce gökyüzünün sinirlenmesi sonra bulutların ağlaması bozdu.Bulutların gözyaşları çatıdaki aralıktan...Şimdi >> düğmesine basalım.Canan iplerini koparıp sevdiğine koştu ve sarıldı.Şimdi >> düğmesine basalım.Usta sabah geldiğinde gördüklerine inamadı çünkü Can vardı Canan yoktu.