HIRSIZLIĞIN BÖYLESİ

• 5 Kasım 2012 Pazartesi 10:10:00

HIRSIZLIĞIN BÖYLESİ

Kemal Bey anlatıyor:
“Apartman komşumun doğan görünüşlü bir şahini var. Benim ki de öyle. İkisi de beyaz. Ayırıcı özellikleri yalnız plakalarıdır. Plakasına bakmazsan aracını tanıyamazsın. Araçlarımızı akşamları yan yana park eder, sabah işlerimize gideriz.
Son günlerde hırsızlar dadandı komşunun aracına. Aracı götürüyorlar, gezip tozuyor, işleri bitince getirip aynı yere bırakıyorlar. Yaktıkları benzin kadar benzin ekliyorlar ne az ne çok. Ancak, bira şişelerini ve kuru yemiş kabuklarını da çöpe atsalar.
Aracın çalındığını, sabah işe giderken aracın içindeki boş bira şişeleri ve kuru yemiş kabuklarından anlıyor.
Bir akşam iyice sinirlenen komşum, aracını park edince buji kablolarını söküp eve getirmiş. Sabah park yerine geldim. Arabama binip kontağı çevirdim, doğan görünümlü şahinim çalışmıyor. Oflaya puflaya indim. Komşum, salkım saçak buji kablolarıyla iniyor, merdiven badallarndan aşağı.
-Günaydın komşum, senin aracı yine götürmüşler galiba. Ancak benim araba da çalışmıyor.
-Nasıl olur yahu! Bujisiz araba çalışır mıymış?
Motor kapağını açınca hayretler içinde kaldık. Benim kabloları söküp onun aracına takmışlar. Yine de onunkini götürmüşler. Be hey Müslümanlar, “Benim arabayı açtınız açtınız, niye zahmete giriyorsunuz? Çalacaksanız onu çalsaydınız ya… Kabloları bundan sök, öbürüne tak bir sürü zaman kaybı. Hadi Allah’tan korkmuyorsunuz. Polisten de mi korkmadınız? Be hey gafiller…
Edemedik, eldeki kabloları benim şahine taktık da işlerimize bir araçla gittik.
O günden sonra komşum, “Hırsıza beylerin de borcu var.” diyerek tedbiri elden bıraktı. Bir sabah park yerine indiğinde aracının yıkandığını, deposunun doldurulduğunu dört lastiğinin yenilendiğini hayretle görmüş.
Şimdi laf açıldıkça hırsızlarımın bana dost mu düşman mı olduklarına hala karar veremedim diyor.”
Sabah haberlerinde evi dört kez soyulan bir Konyalının hırsızlara hitaben yazdığı uyarıyı dinleyince yukarda ki olay geldi aklıma. Paylaşmak istedim. Bu vesileyle dostum ve öğrencim Kemal Yurtalanlı’ya da mahsus selam ederim…