- 1543 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
Cenaze Namazında Gülen Adam
Şair.
Cenaze namazında gülen adama benzer.
Yaptığı yadırganır, ayıplanır ve anlaşılmaz.
Kendisine çevrilmiş gözlere bakıp konuşur.
"Niye öyle bakıyorsunuz bana? Rahmetlinin ne kadar
şakacı,espirili ve gülmeyi seven bir insan olduğunu hepimiz biliyoruz.
Onun yaşamış olduğuna ve benim onu tanıma şansım olduğuna sevindim ve
aklıma bana yapmış olduğu bir şaka geldi ve güldüm. Ölümüne üzülmeme
fırsat vermediniz."
Cenaze defnedilir ve cemaat dağılır.
Akşam evinde herkes kendince rahmetliyi yadederken, kendini gülümser
bir halde yakalar. Herkes şairi hatırlar ve daha da güler.
Acı olan nedir bilirmisiniz?
Ertesi gün hiç kimse güldüğünü itiraf etmez.
Şair yalnız kalır ve yargılanır ve dışlanır ve anlaşılmaz.
Hiç kimse şair kadar açık yürekli olmaz.
Herkes açık yürekliliği sever ama ondan yana olmaz.
YORUMLAR
meselci kardesim size katilmiyorum:)) sair en yalnizi degildir insanlarin.O herkesi düsünür ve herkesi yazar.Onlarla savasa girer bir iyi olur bir kötü bagzende cani olur.Siir yazarkende yalniz degildir yazi yazarkende.Bir sürü karakter sirada bekler saiirin beyninde.Onlarla hasirnesir olurken sizce sair yinede yalnizmidir?
bu kisa ve düsündürücü hikayeye gelince ilginc bir durumdur.inaniyorumki benim cenazemde bir sair bulunmaz ama gülen bir cok insan olacak ve diyecekler ki; ayse yine yapacagini yapdi ve bizleri güldürdü:)) cok anlamliydi ve manidardi üzerime aldim..sagilar selamlar.Bayraminiz mübarek olsun efendim