Aslında nereden başlıyacağımı bilmiyorum yada nereden kaynaklandığınıda bilmiyorum ama Bursa’yı ayrı bir seviyorum.Hele birde o şehrin içerisinde yaşamak sokaklarında sabahlamak başka bir haz veriyor,önceden Orhangazi ilçesinde yaşıyordum,şimdi Başaran mahellesine yerleştim.Şimdi Bursa aşkım dahada bir alevlendi.Şehreküstü’de Çay simit güzel gidiyor,Akşam çayını Tophane’de içeceksin,Şimdi bütün etkinlikler organizasyonlar Kent meydanı’na çıkıyor çoğu kez,Zafer’de arkadaşlığı sevgiyi,Emir Sultan’da ilahi aşkı,Yeşil’de Osmanlı’nın ihtişam ve sanatını göreceksiniz.

Bursa bir sevda şehridir,Osmanlı’nın sürgünleri Bursa’yı hiç unutamaz,Unutamaz.
Çünkü iyi kötü hatıraları vardır.

Bu yazı dizimizde iyi kötü Bursa’da gözdüğüm tattığım anıları bulacaksınız.
İlk anımı şöyle anlatayım; Bursa’ya ilk gelişlerimdi.Çocukken gözlerimden rahatsızdım,Yanımda Zeki dayım olurdu.Konur’da tedavi olurdum ve yine bir gün Orhangazi’den Bursa’ya gelirken Gemlik’i geçince Dürdane rampası vardır,Şöförlerin korkulu rüyası...

İşte bu yerde Kenarda Bir çeşme vardı,etrafı çinilerle süslü benim midem bulandı ve mecbur istifra etmek zorunda kalıp tam oracıkta durmak zorunda kaldık.Can suyu gibi geldi o su tabi yolcular biraz kızar biraz temkinli tekrar arabaya bineriz.Yıllar sonra aynı arabada olan bir şahısla karşılaşmak kadar ilginç bir şey olamaz her halde aynı konuyu anlatarak sohbet ettim ve eski bir hadiseyi orada tekrarladık.

Ancak gel gelelim şimdi o çeşme artık yerinde yok kendini bilmez serseriler yıkmışlar canım çeşme yerinde yeller esiyor,Artık munübüslerde bile can suyu yok maalesef...

Sorduğumuzda şöför maaliyet ve müşteriyi suçluyor olan vatandaşa oluyor yolda rahatsızlansa içmeye su yok,Oysa önceden öylemiydi?
Sokaklarında sevinç hüzün olan bu şehir kaderinemi terkediliyor diye düşünmüyor değilim.
Ancak geleceğe her zaman ümitle bakıyorum ve yazımı Ahmet Hamdi TANPINAR’ın Bursa’da Zaman şiirinin ilk kıtası ile sonlandırıyorum...Bir dahaki yazıda görüşmek üzere Mübarek Kurban bayramınızı en içten dileklerimle kutlarım...

BURSA’DA ZAMAN

Bursa’da bir eski cami avlusu,
Küçük şadırvanda şakırdıyan su;
Orhan zamanından kalma bir duvar...
Onunla bir yaşta ihtiyar çınar
Eliyor dört yana sakin bir günü.
Bir rüyadan arta kalmanın hüznü
İçinde gülüyor bana derinden.
Yüzlerce çeşmenin serinliğinden
Ovanın yeşili göğün mavisi
Ve mimarîlerin en ilâhisi.


Ahmet Hamdi TANPINAR

İLHAN ERDEM