- 678 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
HEPİMİZE
Yaşamımızda; kardeşlerimiz,akrabalarımız, sevgililerimiz,canciğer arkadaşlarımız,komşularımız olmuştur.Onlar hep vardır hep iç içeyizdir.Uykuda geçen zamanımız hariç kalan ömrümüz onlarladır.
İstenmeyen bir olayla kırılmış,üzülmüş,KÜSMÜŞÜZDÜR...
Her iki tarafın gururu ben haklıyım. Düşüncesi,kırgınlıkları hep uzatır. Beraber çektirdiğimiz,resimlere bakarken günler bir film şeridi gibi canlanır. Duruşları,ses tonları,şakaları, mimikleri,birlikte geçirdiğimiz, günleri ,gözlerimizin önüne gelir duygusallaşıp,durgunlaşırız. Keşke şimdi burada olsaydı.Keşke o uğursuz olayı yaşamasaydık diye hayıflanır dururuz.Hep ilk adımların karşıdan gelmesini bekler,
dargınlıkları uzattıkça uzatırız.
Ama bir gün bir haber,bir telefon bizi taa derinden vurur.Ürperir,üzülürüz...
O kişi artık çok istesekte yoktur.Onun resimlerdeki yerini kim dolduracak,telefondaki sesini kim duyacak!!!
<<Aradığınız kişiye ulaşılamıyor,bu numara açılmamak üzere kapanmıştır,Lütfen bir daha aramayınız.DENMEDEN.....................................
Sevgileri,hasretleri , ERTELEMEDEN.......................
Öyleyse ne duruyoruz k???.
YORUMLAR
![avatar](https://i.edebiyatdefteri.com/resim/ufak/14754.gif)
Harika bir yazı,keşke bu kadar güzel bir yazı böyle kısa olmasaydı diye geçirdim aklımdan...
Belki de hayattaki en büyük korkumdur bu bahsettiğiniz, bir gün kırdığım insanların ya da kırgın olduğum insanların kötü haberi gelecek diye çok korkuyorum ama ne kadar korksam da yine akıllanmıyorum ve ertelemeye devam ediyorum...
Adam olmayız galiba biz...
Ellerinize sağlık bu anlamlı yazı için...