GÜL KOKULU ANNEM

• 24 Ekim 2012 Çarşamba 02:01:24

kader ondan yana olmamıştı.annesi onun dagumundan sonra hayatını kaybetmişti.o hayata bir sıfır yenik başlamıştı.babası ise karısının ölümünden onu sorumlu tutarcasına ona sırt dönmüş,onunla ilgilenmemiş ,onu öpüp koklamamıştı bile.onu büyütmek babannesine kalmıştı.babannesi onun adını murat koymuştu.kaderi ondan yana olmamıştı ama muradı güzel olsun diye... onun içi parçalanıyordu bu duruma fakat yapacak bir şey yoktu takdir-i ilahi böyleydi
*****
aradan seneler geçmiş murat artık annesinin babasının yoklugunu anlayacak yaşa gelmişti.bir sabah babannesi kahvaltıyı hazırlamış muratı uyandırmak için onun odasına girmişti haydi muradım kalk okul vakti geldi demiş murat hemen hazırlanmış,kahvaltısını yapmış ve babannesiyle birlikte okul yoluna koyulmuşlardı.yolda annesiyle birlikte okula giden arkadaşını gördü murat ve gözünden bir damla yaş aktı.babanne dedi murat
neden benimde elinden tutup okula gideceğim bir annem yok muratın bu sorusu üzerine babannesi biraz durakladıktan sonra herşeyi anlattı.’annen senin doğumunda öldü ve ALLAH’ın yanına gitti onu göremeyeceksin artık fakat onu çok özlersen gülleri koklayabilirsin.Güller anneler gibi kokar’dedi.babannesinin bu sözü üzerine murat birazda olsa teselli bulsada boynu yine büküktü.nede olsa anne sevgisi başkaydı murat hemen komşusu ayşe teyzenin gül bahçesine koşmuştu.babannesi arkasından ’nereye gidiyorsun’desede onu dinlememişti murat annesine olan özlemini birazda olsa dindirmeye gidiyordu çünkü.....
komşusu ayşe teyzenin gül bahçesine girip tüm gülleri kokladı o sırada ayşe teyze kapıya çıkıp ’kim var benim gül bahçemde’diye bağırdı
murat ’benim ayşe teyze murat annemi özledimde o yüzden buraya geldim’ dedi.ayşe teyze şaşkın şaşkın murata baktı.’babannem annemi özlersem gülleri koklayabileceğimi güllerin annem gibi koktugunu söyledi’dedi murat.ayşe teyze murata sevgi dolu gözlerle baktı ve bahçeden bir gül koparıp murata verdi ’al bakalım murat bu senin olsun anneni ne zaman özlersen bunu koklarsın’dedi murat gülü aldı ve eve gitti.babannesi meraklı bir şekilde ’nerdeydin sen bakalım ’dedi murata. ’ben ayşe teyzenin gül bahçesindeydim babanne hani sen demiştin ya güller anneler gibi kokar bende annem gibi kokan gülleri koklamaya gittim.dedi elindeki gülü uzatarak bunuda ayşe teyze verdi annemi ne zaman özlersem hemen bunu koklayacagım bir daha ayşe teyzenin bahçesine gitmem gerekmeyecek’dedi babannesi yüzünde bir tebessümle ’elini yıkada sofraya gel yemek yiyelim ’dedi.murat elindeki gülü odasındaki başucunda bulunan komidinin üzerine koydu,elini yıkadı ve yemek yemek için sofraya oturdu.muratta babanneside hiç birşey konuşmadan yemeklerini yediler.
*****
bir süre geçtikten sonra murat çok hastalandı babannesi göz yaşları içinde elinden geleni yapsada çok çaresizdi.tek yapabildiği dua etmekti murat için.. murat gitgide dahada kötüleşiyordu.bir sabah elinde bir kase çorba ile muratın yanına çıktı.babannesi’murattt’diye seslendi.muratın çorbasını ardından da ilaçlarını içmesi gerekiyordu ama boşuna murat ölmüş başucundaki gül ise solmuştu.annesine kavuşmuştu murat. babannesinin çıglıklarını duyan komşular hemen yanına gittiler babanneyi sakinleştirmeye çalışsalarda babanne evlatlarının emanetine sahip çıkamadıgını düşünüyordu.ama yapabileceği pek fazla birşey yoktu.murat annesinin yanına gitmişti.
*****
seneler sonra muratın babası ölümün ALLAH’tan olduğunu anlamış ,oğluyla ayrı kaldıgı günlerin telafisi için geri dönmüştü.ama çok geç kalmıştı.annesinin ona kötü haberi vermesi üzerine vicdan azabından yıkılmış,bu kötü haberin şokunu uzun süre üzerinden atamamıştı.