Köşeye çekil, izle onları. Neler yaptıklarına bak. Neleri yapamadıklarına bak. Çıkar için çıktıklarını ,çıkar için indirdiklerini izle.. Unutamıyorum diyenlerin o an dillerine sahip çıkamadıklarını gör. Gör ki anla muazzam bir var oluşun nasıl alçak bit zihniyet ve bu doğrultuda dönek bir tutum içerisinde olduklarını. Amma bu söylediklerimi yaptığın vakit sakın gördüklerinin dehşedine düşüpte onları düzeltmeye kalkışma ve unutma; görene kadar sen de o haldeydin. Kan ve fışkı içinden gözlerini gök kubbeye diken bir yaradılış olduğun halde Rabbinin sana ihsan ettiği maddi ve manevi rızkına tamaa eylemeyerek geldiğin vaziyeti hıfz et. Neden böyleyiz diye sor ve daha sonra gör. Gördükten sonra ise şöyle sor neden böyleler ? Ben gördüm, fakat onlar neden göremiyorlar ? Göstermeye çalışma, görmeleri için onlara işaretlerde bulun fakat sakın doğrudan yollar ile görmelerini sağlamaya çalışma çünkü var olacak sonuçlar hem seni, hem senden olan cismini, hem cismini ayakta tutan ruhunun direnç köprülerini bir bir kıracaktır. İnsanoğlu… seni adlandıramıyorum. Ruhu şad olsun şiirlerim ile çatırdayan sarmaşıkların.. Ruhu şad olsun burnumun direklerine ışık olan güllerin . Olsun ki beni anlayan yegane var oluşların bir an olsun yakarışları yalvarışları son bulsun, huzura ersinler. Ne sizleri ne de sizlerden olanları anlayamıyorum, ricam ve tek temennim beni ve benden olanları anlayamayın…

//Nârdanadam.