ELİF'DEN HABER VAR

• 22 Ekim 2012 Pazartesi 07:23:40

Geçen ayki yazımda belki hatırlıyorsunuzdur sizlerle bizzat şahitlik ettiğim bir olayı, Cennetlik Kayınvalide isimli bir yazımı paylaşmıştım. Ve o yazımda ağır hasta olan Elif gelin ile O’na gözü gibi bakan kayınvalidesi Hatice Teyze’den bahsetmiştim. Ben o yazıyı yazdıktan sonra Elif için dört bir yandan telefonlar ve mesajlar geldi, yürekten dualar edildi, acil şifalar dilendi. Hatta Yörem Güncel’e dahi birçok mesajlar gelmiş. Ne kadar duyarlı bir toplumumuz var diye kendi kendime çok sevindim. Birçok dostumuz hiç tanımadığı bir hastaya nasıl da dualar ettiler, bir bilseniz. Elifçik zor şartlarda ağır ağır tükenmekteydi halbuki.
Ben o yazıyı yazdığım ve gazeteye gönderdiğimin ertesi günü eşim, Hatice Teyzeyi telefon ile yeniden aradı, Elif’in sağlığını sormak için. Karşı taraftan gelen bir ağlama sesi telefonun ahizesinden bana kadar ulaştı, bir tuhaf oldum. Cennetlik Kayınvalide telefonun öbür ucunda ağlamaktaydı…Tüylerim diken diken oldu. Eşimin suratı değişti… “Noldu” dedim… “Elif” dedi. “Sabahleyin ruhunu teslim etmiş.” “Ne..Elif ayrılmış mı aramızdan… Vayyy Elifcik vay…” diyebildim, gözlerimden akan yaşları elimin tersiyle silerken birden gözlerim karardı… Demek veda ettin bizlere, nasılda ümitlenmiştik halbuki bir ara, tekrar aramıza dönersin diye. Konya’dan Bursa’ya dönerken evlerine uğradığımızda gözleri nasılda ışıl ışıl parlıyordu. Cennetlik Kayınvalide telefonun ucunda “Gitti Elifim gitti” diye feryat ederken ben sustum, yığılıp kaldım bir köşede. Evet Elif’ten haber var ama bu vermekte çok zorlandığım bir haber. Aslında size bu yazımda Elif’ten sağlık haberini verebilirim diye çok ümitliydim, ama veremedim. Tam tersine aramızdan ayrılış haberini vermek zorunda kaldım. Hayat bu işte. Bir haftalık bir tanışmanın yüreğinizde bıraktığı tonlarca ağırlıkta bir hüzün. Hüznün rengi yok, acısı var sadece tarifi imkansız bir şekilde.Tarifi de yok bunun. Elinizden bir şey gelmiyor. Elif Hakka yürüdü bu genç yaşında. Hepimizin bir gün döneceği ebedi mekana bizden önce gitti. Elif, güle güle git ve oralarda Sevgili Peygamberimize komşu ol diye dua ediyorum sana. Mekanın cennet olsun. Oralarda bizleri de hatırlarsan iyi olur ama, o Cennetlik Kayınvalideni asla unutma. O senin için nasıl çırpındı, seni nasıl gözü gibi korudu bizler; eşim , kızım ve damadım hastane odasında şahit olduk. Ardından Fatihalar gönderiyoruz Elifçik…Huzur içinde yat…