YAZA NE KALDI...

• 21 Ekim 2012 Pazar 14:25:21

YAZA NE KALDI
. Şu dünyada yaşayıp da’, bir türlü tadını alamadığım, zevkine varamadığım, anlatılmayıp da yazılara dökecek o kadar çok şey var ki ama nasıl? İşte bunun cevabını bulmak çok zor. Neden?- zordur sorusuna ise yanıt imkânsız gibi bir şey benim için.
Kafam karmakarışık; her şey allak bullak olmuş her yönüm birbirine karışmış bir haldeyim… Kendi duygu ve düşüncelerimin arkasında kalmış gibiyim. Ne yüzümde ne bakışlarımda öyle bir heyecan ve de istek yok. Her şey kuru bir dal, kurumuş ollar ya da sararıp dökülen yapraklar gibi. Tutunduğum her şey’, ya elimde kalıyor, yada toz olup avuçlarımdan uçup gidiyor. Bu öylesine bir durumdur ki, öylesine bir durum işte.
Yaz mevsimini beklerken, sonbahar ayına yaklaşıyoruz, ne çabuk da gelip geçti günler, aylar, şimdi de mevsimlerden harcıyoruz hep birlikte, öyle değil mi?
.. Hatırlıyorum da, daha şimdi yaz planları yapıyordum. Yok, öyle tatil falan diye düşünmedim sadece kış ayından çıkmak, güneşi daha bir içimde hissetmek istiyordum, o kadar…
Bahar mevsimi uzun oldu bu yıl.., yaz ise adı üstün de, yaz yağmurları gibi gelip geçti. Sonbahara yaklaşıyorduk ama hala o bunaltıcı sıcaklar devam ediyor, etkisini kaybetmiş değil. Yağmura karşı her ne kadar da söylensem de, öyleden sonra şiddetli yağan yağmur beni mest etti doğrusu. Beklenmedik bir anda bastıran yağmur bir harikaydı
Eve gidiyorum bahanesiyle kendimi yağmurun kollarına atmış, eve gidinceye kadar sırıl sıklam olmuş, adeta havalarda uçuyordum. Yağmur damlaları benim üzerime yağmıyor da, ben o damlalara binip gidiyordum. Sokaklarda küçük dereler oluştu, trafik yok’,İnsanlar yok, hiç kimseler yoktu da sanki tek başınaydım. Tüm sokaklar benim, tüm evren bana hizmet ediyordu.
Ne mutluluktu bu, anlat deseler anlatılır mıydı hiç yaşamadan.. Her zamanki yol bana çok kısa gelmiş, o mutluluk da bitmiş diğerleri gibi kısa sürmüştü. Eve vardığımda ise her yanımdan sular damlıyordu..Kendimi hemen banyoya attım, üzerimde çıkarmış bir güzel duş aldıktan sonra oturma odasına geldiğimde ise üzerimde hiçbir şey almadım ,nasılsa odada kimse yoktu, hatta evin içerisinde de kimse yoktu benden başka. Yağmurun tadını bir güzel çıkarmış, kendimi harika hissediyordum.
..Yağmur sanki üzerimde, hatta hayatımda ne kadar olumsuz şeyler varsa yıkayıp götürmüştü. Kendimi hafi rahatlamış hissediyordum. Her yer boşalmış hiçbir şey kalmamıştı etrafımda sanki. Böylesi daha mı iyiydi acaba?,böylesine bomboş bir yaşam.. Sanırım değildi, kısa bir süreliğine belki ama sürekli boş yaşamak olmazdı, mutlaka etrafta gürültüler olmalı.
Gündüz YAVUZ