- 650 Okunma
- 5 Yorum
- 0 Beğeni
FALAN FİLAN
Yorgo ateşi iki karıştırıp ocağın kenarındaki en uzun odun paçasını alıp piposunu yakarken birkaç kıvılcım gecenin karanlığındaki boşlukta kaybolmuştu bir anda.Piposundan aldığı derin bir iki nefesi ciğerlerinde bekletip karanlığa saldığında ortalık sessizdi.
Tek çıkan ses duman sonrasındaki öksürüğü olmuştu.Onu da oturduğu bu yüksek tepenin vadisi yutmuştu. Vadiden aşağıya doğru bakarken sessiz sakin kasabanın birkaç ışığı salınarak suskun sokaklarda kol geziyordu kendi yalnızlığıyla…
Bir sivri sinek Yorgo’nun nikotin dolu damarlarını emmeden önce sarı ceketinin sağ omzuna konmuştu, yüksekten kasabayı onunla birlikte izlemek için.Yorgo gecenin damarından bir siyahlık içine çektiğinde canı sıkılan sivri sinek onun şah damarından birkaç yudumluk nikotin çekmek için çoktan inmişti bileklerinedeki kılcal damarlara.
Yorgo’nun kirpikleri üzerinde birkaç deve yüklü kervan geçerken göz kapakları ağırlaşmıştı.
Kasabanın keşişi yükseklerde oturmuş olan sivri sineği kasabanın ortasından izlemeye dün geceden karar vermişti.Elide dün akşamdan kalma sunaktaki kandan doldurulmuş kristal bir kadeh vardı.
Dağların üstü ağırdan bir sis bulutuyla örtülmeye başladığında Yorgonun ateşi haricinde her şey kaybolmuştu.Pustan rahatsız olan sivri sinek üşümeye başladığından süzülerek kasabadaki keşişin kadehinin kenarına konup, gizlice keşişe baktı…..
Falan filan fian falan derken sabah karşı tepelerin ardından atan şafakla aydınlanmaya başladı.Vadide sivrisineğin sesleri yankılandı.Yorgo halen ateşi diri tutmak için birkaç çırpı atıp üşüyen göğsünü ovaladı.
Karşı dereye yüzünü yıkamak için bile inmedi keşişle bakışlarını kaçırmamak için.Sivri sineğin kadehin kenarında nasıl durduğunu umursamadan kasabaya doğru baktı Yorgo….
Gerisi hep falan filan…filan falanla geçti bakışarak…..
YORUMLAR
Biz hepimiz, Ayşeler Aliler, yemgeler teyzeler, Zehrabalar...biz hepimiz işte; birer sivrisineğiz gerçekte. İnsan olan halimiz bir sivrisinek rüyasanından başka hiçbir şey değildir anlayacağın. Ha keşişin kadehinden baktın vadiye, ha da bir süt maşrapasının kıyısından.
Şu bir gerçek ki, bazı eserler insana yazma hevesi veriyor. Şu an bana olduğu gibi.
Hayal gücün muazzam. Bunu kelimelere tam anlamıyla dökebildiğin an seni kim tutar.
Beğendiğim bir çalışma. Kutluyorum sayın yazar. Saygılar.
falan filan la geçmiyor işte. Sıkıldık mı ne biraz:))))
Ama hayal gücün çok güzel ve farklı. Bence yazmaya devam et. Seri olarak değilde tek bölüm olarak
okumak daha güzel olacakmış gibi geldi bana. Tabi bu benim fikrim. Haddimi aştım galiba...
Yüreğine, emeğine sağlık kardeşim. Saygılarımla...