KÖR DEV CÜCELER ÜLKESİNDE

• 15 Ekim 2012 Pazartesi 02:17:50

-------------------------------------
Kendi ülkesinden ayrı düşmüş ve yolunu bulamayan bir dev yaşardı milenyumda.
Gözleri yoktu devin ve parmak uçları ağır hasarlıydı göremediği cücelerce çiğnenmekten.
Cüceler isyanda, çiğnenmekten başka türlü nasıl kurtulabiliriz diye.
Dev ise üzgün, bu kadar büyük cüsse ile nasıl göremeden zararsız kalabilirim diye...

Onlar çok küçük olmayı istememişlerdi cücegiller olarak. Ama devin ne kabahati vardı diye de düşünmüyordu hiçbiri.
Aynıydı aslında kaderleri, kederleri... İki tarafında orta kararı yoktu.
Hayatta karşılaştıkları zorluklar birbirinin tam zıttıydı, ama eş değerdi denge terazisinde.

Peki zavallı dev ne yapsın, tüm bunların üstüne bir de gözlerini kaybettikten sonra?
Zaten zorlu bir hayatın kapağına sıkışmışken eteği, şimdi neyi nerden çekip kurtaracağını bile göremez hale gelmiş...
Kaybetmiş ocağını, kaybetmiş hayat yolunu...

Bir türlü görmek istemedikleri şey ;
nasıl olurda bu kadar heybetliyken aciz olabilirdi bir dev?
Onlar küçücüktü, acizdi zaten. Kör de olsa bir dev kalıbının hakkını verebilmeliydi her koşulda. Çarpmamalıydı kendinden ufaklara.
Yasak olmalıydı onun takılıp düşmesi bir taşa

Devin nasıl kör olduğunu hiç biri sormamıştı. Merak da etmemişlerdi. Onların tek derdi bu şehri terk etsindi!
Soğuktan uzak, kuru, taştan sert olmayan her yer devin yatağı olmuştu. Bir tas su vereni de yoktu.
E o da hasta oluyordu, onun da dişi ağrıyordu, karnı acıkıyordu!
Ona bu kentte bir dilim ekmek demek, bir cücenin haftalık rızkına tekabül ediyordu.
Sırf bu metre, milimetre, gram, kilo hesapları yüzünden Dev artık ayağa kalkıp yürüyecek sağlığını da kaybetti.
Açlık sınırının altında nasıl sağlıklı kalınabilirdi ki?

Herkes kendince haklıydı. Hepsinin geçerli sebepleri vardı haklı olmaya. Kimse birbirinin penceresinden bakmıyordu komşusuna.
Ve bir sabah cüceler devin ortalıkta olmadığını farkettiler...

Bakmak ve görmek arasındaki farkın körükörüne algılanamamasıydı esasında tüm körlük ...

Söze gerek yok !
Kalem düştü bir kere, bilek büküldü, yürekse çoktan tarumar...
Bitti savaş, yok suçlusu galibi...
Tek kişilikti aslında bu DEV senaryo. İki farklı bedende süregelen aynı fırtınanın eş DEV enkazı.
Aşk iki kişilikti, ölümdü tek yaşanan değil mi?
Aynı öyle oldu zaten.
DEV bir aşk diye CÜCE bedenlerde başlayıp, aynı enkaza gömülen bir ölüm oldu sonu tek kişilik!

Gülşen Mavi