Yarım Yüzlü Adam Bölüm 2

• 9 Ekim 2012 Salı 12:31:06

EDRİ KARAHAN’IN KIZI ZEYNEP VE KURT EYMÜR’ÜN OĞLU CEM’İN SEBEB-İ ZİYARET ÖNCESİ TANIŞTIRILMALARI

BEDRİ KARAHAN’IN EVİ

BEDRİ KARAHAN: Devir kötü. Ahlaksızlık diz boyu. Gün geçmiyor ki yeni bir alameti görünmesin kıyametin. Zuhur ediyor halen batıda ve güneyde. Aklın yolu birdir beyefendi. Büyüklerin sözünüzü bilirsiniz; bin bir hayır vardır evlenmekte.

KURT EYMÜR: İsmim vahşi bir hayvanı çağırır beyefendi. Çağırdın mı da gelir. Yanlış anlamayın, batın perdelerim kapalı benim, batıda ve güneyde zuhur eden alametlere.

Fakat ikimiz de evlatlarımızdan aldığımız güvence ile birleştirirsek hem malımızı hem fikrimizi, güçlünün de güçlüsü oluruz.

BEDRİ KARAHAN: Bırakalım da artık gençler karar versin. Güzellikte birbirine denk olsalar da, fikirde ayrı düşmemelerini umalım!

ZEYNEP: İnsan hep kusursuz bir hayali arıyor eş için. Yaşlandıkça anlıyor ki o sadece bir hayal. Aslı yok. Aramaya gerek yok. Kusurlu dünyanın bir yansıması değil düşüncelerimiz. Orası daha iyi bir yerdir. Öyle değil mi?

CEM: Belki sizin hayallerinizden daha iyiyim. Belki siz de hayallerimden ötesiniz. Ziyaretin sebebi yerine gelsin. Lütfen, birbirimizden bahsedelim.

ZEYNEP: Tamam! Sözcükler benlikleri ne kadar anlatırsa. Gözüm tok, ruhum açtır benim. Geceden koysalar en değerli hazinelerin dolup taştığı bir odaya, heveslenmem, dokunmam bile, çıkar giderim sabah, herhangi bir çöplükte uyumuşçasına.

CEM: Ne hoş bir gamze yanığınızdaki! Siz gülmeyin, ya da gülümseyerek ödeyin borçlarınızı. Ailenizi fazla tanımam. Önyargılarım bana bir kement atmıştı buraya gelirken, adımlarımı geri geriye çeken. İnanın zor girdim kapıdan. Ama ailemin gelenekçiliği ödülüm oldu sanırım.

ZEYNEP: Hisler ile ilgili bir problemim var! Yanımdakinin hasletlerini taklit ederim. Kendi öz kişiliğim yok mu? Bilmiyorum, sanırım bir taklitçiyim ben.

CEM: Babam asla izin vermezdi kendi belirlediğim biri ile evlenmeme. Bugüne kadar hiç evlenmeyi düşünmemiştim! Rüzgâr kadar dayanıksız aşklarım oldu. Ama inanın değmedi etim ete.

ZEYNEP: Hiç açlık çektiniz mi beyefendi?

CEM: Bir defasında oruç tutmuştum. Oldukça zordu. Her neyse, mutlu edemeyeceğim bir kadın olduğuna inanmıyorum bu dünyada. Yani bırakın açlığı, zayıflamak için uğraşırsınız çok yemekten. Ben şehrin en iyi yerinin sahibiyim.

ZEYNEP: Koruyucu hislere sahip biri gibisiniz! (İçinden) Ve büyük bir kibir! Bir hikâye anlatmama izin verin!