KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
sOĞUK BIÇAK
Hayattan ürkerdim , korkardım eskiden çok eskiden..
Acılarla yoğrulmuşum şimdi .Korkularımla karşılaşmış hani hakkıylada yaşamış.Şimdi arkama bakıp beni vurduğunuzu gördüğümde acı bir gülümseme. Bu olamaz sözü yok artık benim sözlüğümde..
Canım yanmıyor bana öğrettikleriniz için minnettar değilim size. Bir nefret bir boşluk ki içimde tarifi yok iyliğimin üstünden kazanan asalaklar sürüsü sözlerim size...
Ben ardınızda dururken siz yanımda görünürken gizliden gizliye bana söverken ben yanlızca gülüyorum size kahbeliğin cezası yok yazıkki .
canım yanmıyor artık sırtımda soğuk bıçağınız hissederken bile yüzüme gülümseyen korkusuz gözlerinizi gördüğümde....
YORUMLAR
olgunlaşmak neydi, bir meyvenin olgunlaşması için bile güneş ışığında yanması gerekiyordu. insan, çilelerin gönüllü bekçisidir.küçükken herşeyi tozpempe sanır insan. büyüdükçe yediği darbelerle hayatın gerçek yüzünü görür.
acılar, acılar...
HAMDIM,PİŞTİM,YANDIM..
noktasına gelebilmek için yaşamak gerek.
AMA UNUTMA HER ACIDAN BİR DERS ÇIKARIRSAN,BUNUN ADI OLUR:TECRÜBE.
güzel bir yazıydı
Yanılıyorsunuz. Canınız yanıyor. Hem de soğuk bıçakla ilk karşılaştığınız anki acınızdan kat be kat fazlası ile karşı karşıyasınız. Canınız o kadar çok yanıyor ki, yanmıyormuş gibi davranmak zorunda kalıyorsunuz. Yavaş Yavaş bedeninize canlılık katan bütün duygularınızı kaybediyorsunuz. Ruhunuz, bedeninizden çekiliyor. Geriye sadece gülümseyen bir bütünsüzlük portresi kalıyor
Acılar karşısında gülümseme, yeri geldiğinde acılardan daha ağır gelebiliyor.
Başarılar...
