savaşın barış değişimi

• 4 Ekim 2012 Perşembe 03:40:15

Hiç bir şey söylememekten ve her şeyi okumaya çalışmaktan çok yoruldum.Konuşmaya çalıştım, sadece "toplumun çok kandırılmasıyla ilgili bir şeyler çıktı ağzımdan, tadı yoktu ses tonumun, biraz alçaktı. Uzak olmaktan ve yakın olmamayı istemekten çok yoruldum, değişen bozulan bir toplumdan söz ederken, bunun içinde olduğumun farkındaydım. sürüklendim herkes gibi, hepimizin sürüklendiği gibi.

bazı saygı duyduğum terimlerin gözümün önüne gelmesi, artık hiç tepemi attırmıyordu,o kadar soğmuştum ve o kadar tepkisizdim. yetişkinliğin ızdırabı ve içine kapanıklığın meşruluğu, gün yüzünden alıkoyamıyordu kendisini. kapandım, toplum çok kandırılıyordu, ben çok kandırılıyordum. masadaydım bende birçoğumuz gibi ve herkes böyle düşünebilse, sorunların halolabileceği hikayesinin çok ilerisindeydim, ülkemin" dünyaya dönüşme sürecini izledim. ve sorguda sual olunması gerektiğinin , iradesinde gidip geldim.bu çok büyük bir değişimdi, bende çok değiştim, bu şartlar altında dünyaya ayak uydurmayı istemeyerek değiştim, dünyayı izledikçe, "karşıtlığa" meyilli olarak değiştim. bazıların fakir olduğu, bazıların şanssız yerlerde doğduğunun yargılamalarıyla değiştim, bu değişim bir sürecin içindeymişim gibi hissetmeme neden oluyordu. şimdi gerçekleşmeyecek olan, çok çok ilerde gerçekleşecek olan bir sürecin içinde. dünyanın tüm kötülüklerden, savaşlardan ve pişmanlığından sonra oluşacak bir sonun içinde ki bi değişimdi sanki.genlerime işledikçe bu boyut, (benim , senin, hepimizin) bir başka gene taşınacaktı gelişerek. ve dünya kaçınılmaz olan özüne muhakkak kavuşacaktı böylelikle, bundan kaçamayacaktı kimse. bugün burada dediğim değil, bigün mutlaka dediğim birşeylerdi bu. bu gidişatın bir tepe noktası olmalı, ve kötüye doğru çıkılan piramit birgün aşağıya inmeli hızlıca iyiliğe. yağmurların, rüzgarların ve bitkilerin kokusunun hepimize yeteceğini o zaman anlayabiliriz belki. içselleştirdiğim ama asla ne anlatacak kadar çözümleyebildiğim, nede anlayacak kadar keşfettiğim bir fikrin başlangıcıydı sahip olduğum. elimde başka birşey yoktu, televizyonların ölüm seslenişinden ve dilime yabancı olan dillerin verdiği yalancı iftiharlardan başka..