MAHALLELİ KADIN-2.BÖLÜM

• 30 Eylül 2012 Pazar 13:02:55

Zehra yatağın üstünde asılı duran lambaya gözlerini dikmiş , bir noktaya bakıyordu ;
mutlu bir hayat içinde var olmadığını biliyordu bugüne kadar fakat.!
yarının cehennem olacağını da öğrenmişti dün ; o pislik sahne ,bütün gece gözünü kırpmamıştı .. Zehranın aklı ermiyordu gördüklerine, bildiği tek bir şey vardı " bu lanet olası pisliği yaşamlarından yok etmek, diri diri gömercesine bitirmek ".. Okullar yaz tatiline girmişti ama Zehranın içinde zerre kadar sevinç yoktu ,tam zamanlama diyordu kendi kendine, Annemi yalnız bırakmamalıyım bir çare bulmalıyım .! Allahım yardım et bana ne olur yardım et.Günler birbirini kovaladı Zehra son günlerde Annesinin vücudunda farklı yerlerde morluklar görüyor, sorduğunda ise ah dikkatsizim kızım bu aralar ,oraya buraya çarpıyorum diye konuyu değiştiriyordu.Ahlaksız adam umarsızca hayatına devam ediyordu ,Zehra bir kaç defa daha adamı odasında değişik erkekleri ağırladığına şahit olmuştu,avazı çıktığı kadar bağırmak istiyordu böyle durumlarda,defol git diye haykırmak onu ufacık elleriyle delik deşik etmek istiyordu;dayanamıyordu artık öfkesi ve nefreti onu sakin olmaktan alıkoyuyordu.Bu gün günlerden Salıydı ,Zehranın hayatın sonuna kadar unutamayacağı bir Salı;Annesi bugün çok hastaydı ayakta duramıyor ateşler içinde yanıyordu,buna rağmen Adama hesap verircesine çok halsizim işe gidemiycem diye kısık bir sesle anlatmaya çabalıyordu;sen ne zaman iyisin ki tembel karı hastalıklı mahalle karısı diye hakaret ediyordu kadına.Zehranın elleri titriyordu ,adamın önüne geçti ve bağırdı "rahat bırak Annemi rahat bırak, görmüyorsun "konuşacak hali dahi yok utanmıyormusun diyerek karşı çıktı;işte o an tam o an ne olduysa oldu adamın suratı canavarı andırıyordu yüzü kıpkırmızı,ağzının kenarında engel olamadığı salyalarını eliinin tersiyle silip Zehranın yüzüne var gücüyle tokat attı ,tokatın şiddetiyle yere düşen Zehra ayağa kalmak için mücadele verirken , pislik herif tekmeleriyle genç kızı acılar içinde kıvrandırıyordu;Annesi hastalığın verdiği çelimsizlikle adamı yumruklasada fayda etmiyor , bir süre sonra kendinden geçiyordu.Annesini kımıldamadan yerde yattığını gören Zehra son bir hamleyle ,gücünü topladı ve koşarak mutfağa yöneldi ,çekmeceden gözüne çarpan keskin bir cismi eline aldı ve arkasında duran adama dönerek,defalarca onun kirli ruhuna sapladı .. haykırıyordu .! Zehra"geber ,geber ,hayvan ,hayvansın sen,bir daha Annemi üzemeyeceksin sen Annemi öldüremiyeceksin " diye haykırırken adamın kanlar içinde yerde yattığını farketti ,elindeki bıçakla beraber olduğu yere yığılan Zehra siren sesleri arasında ,sonsuz bir kabusa doğru seyahata çıkmıştı rüyasında ;rüyamıydı tanrım bu rüyamıydı gerçekten..? Anneciğim uyandır beni uyandır ne olursun uyandır ,baygın yatan Zehra sayıklıyordu gözlerinden akan yaşın tuzu ,dudaklarına dokunana kadar gerçekten uzak rüyalanıyordu ;gözlerini açtı ve mırıldandı Annem yaşıyormusun..?

BERRİN KORKMAZ